Rajasthan, de grootste deelstaat van India, is er een van grote diversiteit. Van de grote Thar woestijn, tot imposante forten en bewoners in lokale klederdracht; in dit zogenoemde openluchtmuseum kijk je je ogen uit. Met het uitgebreide busnetwerk in India kan je goed rondreizen door het gebied; mits je weet welke bus je moet nemen. Met hun typerende that-will-do houding heeft de overheid een busnetwerk opgezet van bussen die zonder deur, scheef op hun wielen door de dorpjes denderen. Op die manier gingen we langs de bezienswaardigheden in Rajasthan.
Langs de bezienswaardigheden van deelstaat Rajasthan
Ga je toch liever voor iets comfortabelers, dan zijn private bedrijven meer aan te raden. Bij het bedrijf Zingbus hadden wij een nachtbus van Delhi naar Amritsar geboekt. In een nachtbus kan je kiezen tussen sleeper en semi-sleeper, waarbij je een soort vliegtuigstoelen hebt die je achterover kan kantelen. Deze optie hadden wij, en is erg fijn als je snel van het ene deel van India naar het andere deel wil komen.
De stilte van de nacht werd echter doorbroken door luide hindi muziek van de buschauffeur en het harde getoeter van het verkeer, en dus, met een totaal van 2 uur slaap kwamen wij ‘s morgens vroeg aan in Amritsar, een plaats op de grens tussen India en Pakistan. Tijd om de bezienswaardigheden van Rajasthan te ontdekken. Onze eerste stop was een ontbijttentje, waar we van de eigenaar tegen al zijn vrienden aan de telefoon moesten praten, want die geloofden maar niet dat hij buitenlanders in zijn restaurant had zitten.
Een bezoek aan de Wagah Grens
Na even bijgeslapen te hebben in ons hotel, was ons plan om naar de Wagah Grens te gaan, een van de Rajasthan bezienswaardigheden. Dit is een grensovergang, waar elke dag een show wordt opgevoerd door zowel het Indiase als het Pakistaanse leger. Twee jongens in hun tuktuk wilden ons hier wel naar toe brengen; dus na een uur tuktukken, waarbij de chauffeurs ondertussen als echte entrepreneurs ons zowel een simkaart als een sjaal probeerde te verkopen kwamen we aan bij de grens.
Lees hier onze tips voor een rondreis door Noord-India. Of over een reis van Noord- naar Zuid-India.
Hoewel we een hele serieuze aangelegenheid verwachten, kwamen we meer terecht in een scenario wat leek op Koningsdag in Nederland. Overal stonden kraampjes met popcorn, Indiase vlaggen, en schmink, waarmee oranje, wit en groen op de wangen van de bezoekers werd aangebracht. Alle bezoekers werden naar een grote tribune vol met juichende mensen geleid.
Tijdens het spektakel hield de Indiase Border Security Force een parade, met imposante hoeden op hun hoofd, hun benen hoog de lucht in gooiend. Aan de andere kant van het hek, de Pakistaanse kant, vond iets soortgelijks plaats. Een bijnaam van de ceremonie is de ‘Silly Walk Ceremony’, en na 10 minuutjes kijken, begin je te snappen waar dat vandaan komt. Maar na na een aantal boze blikken van de Indische omstanders lieten we lachen wel uit ons hoofd.
Want dé manier om te laten zien dat jouw land de sterkste is, is natuurlijk door dansjes en gekke hoedjes. Aan het eind wordt het hek opgedaan, zodat beide legers elkaar de hand kunnen schudden, en de vlag kunnen hijsen. Voor twee aartsrivalen, werken ze toch nog aardig samen om zo’n spektakel neer te zetten…
De gouden tempel en het spirituele centrum
Naast de grensovergang, staat de stad Amritsar bekend als het spirituele centrum van het Sikhisme, aangezien de Gouden Tempel (Harmandir Sahib) hier staat. Een van de Rajasthan bezienswaardigheden. In dit marmeren complex met een bassin in het midden staat een heiligdom, bedekt met goud.
In deze heilige plaats lopen zowel mannen als vrouwen met een gekleurde hoofddoek rond, om het altaar te aanbidden, een bad te nemen in het heilige water, of de imposante architectuur te bewonderen. Een van de bezienswaardigheden in Rajasthan.
Maar ook is iedereen welkom voor een maaltijd in ‘s werelds grootste gemeenschappelijke keuken, waar tussen de 80.000 en 100.000 maaltijden per dag geserveerd worden. Deze langar maakt geen onderscheid op rijk of arm, Sikh of niet; iedereen is welkom. Zo volgen de Sikhs het principe van gelijkheid; wat je achtergrond ook is, samen kan je van een maaltijd genieten. Zittend in lange rijen leggen vrijwilligers een bord met rijst, een curry en een naan voor je neer.
Ook leuk: reizen door het vriendelijke noorden van Vietnam.
Na 15 minuutjes zijn alle borden al weer leeg, en wordt er ruimte gemaakt voor een nieuwe lading. In deze keuken worden bezoekers ook aangemoedigd om als vrijwilliger te helpen met koken, maar wij kozen er voor buiten bij het water uitdeelpunt te helpen. Dit is erg aan te raden, je wordt meteen opgenomen door alle andere vrijwilligers, die je, in gebroken Engels, van alles kunnen vertellen over hun religie en de tempel.
Dit terwijl je het heilige water uitdeelt aan de Sikhs, waarvan wordt gelooft dat je slechte karma zal verdwijnen als je dit drinkt of je hierin onderdompelt. Met onze hernieuwde karmapunten liepen we het centrum van Amritsar in, wat, ondanks de smerigheid van de stad, zeker het bezoeken waard in. Tussen de kleine kraampjes en koeien krijg je een goed kijkje in het echte leven.
Met de bus richting Bikaner
Die nacht was het tijd om met de slaapbus van Amritsar naar Bikaner te gaan. Dit keer hadden we onszelf getrakteerd op een bus met echte bedden, in plaats van stoelen. Het probleem is echter dat in India de gemiddelde lengte rond de 1,60 ligt, en dat de bedden hierop gebaseerd zijn. Mijn Nederlandse 1,85 lag opgevouwen in de kleine slaapcabine; volgende keer toch maar weer semi sleeper…
Lees ook over Ladakh, het vergeten koninkrijk in India.
‘s Ochtends vroeg kwamen we aan in Bikaner, waar we naar ons hotel liepen: Hotel Bhairon Vilas. Dit hotel staat pal naast het fort, en was ook onderdeel hiervan. De eigenaar van het hotel, en overigens ook een afstammeling van de koning van Bikaner heeft elk hoekje van het hotel ingericht met interessante snuisterijen die de geschiedenis van de stad goed weergeven. Een overnachting in dit hotel is daarom al een uitstapje op zichzelf.
Na een tijd hier rondgedwaald te hebben, stapten we de stad in, waar we een bezoek brachten aan een Jaïn tempel. Het Jaïnisme, een geloof dat vooral aanhangers heeft in West-India, ziet geweldloosheid als het belangrijkste goed om je karma te beschermen. Vanuit deze opvatting zijn alle Jains veganist, maar vaak gaat het nog een stap verder; voedsel wat in de grond groeit wordt niet gegeten, aangezien de plant dan belemmert wordt om verder te groeien.
Meedoen met een Jaïn ritueel, of toch niet…
De tempel was dan ook versierd met prachtige bloemen, planten en kleuren; er was genoeg om naar te kijken. Terwijl wij hier ronddwaalde, kwam een boerende man op ons aflopen, gekleed in een adidas shirt en leger broek. Hij zei dat hij de priester van deze tempel was, en dat hij met ons graag een ritueel wilde doen.
Samen met hem offerde ik suikerballetjes naar de personen die ik in gedachte moest nemen. Toen wij de tempel uitliepen, vertrok de priester ook op z’n scooter. Of we nou een Jaïn ritueel met een echte priester of dakloze Indiër gedaan hebben, is voor ons nog steeds een raadsel.
Deze kleurrijke plekken in India wil je niet missen!
Op de terugweg naar ons hotel moesten we over een spoorwegovergang in het midden van het dorp. Helaas gingen de bomen precies op dat moment dicht, maar dat gaf ons wel de kans om naar een heel bijzonder verschijnsel te kijken. Als de spoorbomen dicht gaan, vult de hele weg zich met tuktukjes, auto’s en scooters.
Niet nadenkend over het feit dat wanneer de bomen weer opengaan, alles weer naar de goeie kant moet invoegen. Aan de andere kant van de overgang gebeurt precies hetzelfde, waardoor er elke keer dat een trein langskomt, een chaos van verkeer ontstaat, en je langer staat de wachten totdat deze situatie zichzelf oplost, dan op het voorbijkomen van de trein.
Obstakels tijdens het reizen door Rajasthan
Voor toeristen zijn er wel een aantal obstakels als je rond wil reizen: bijvoorbeeld het feit dat websites voor bustickets niet toegankelijk zijn voor mensen zonder Indiaas bankaccount of telefoonnummer, oftewel wij. De volgende ochtend moesten we dus naar een reisbureautje om onze bustickets naar Jodhpur te kopen.
Na een fotoshoot met de twee mannen achter de balie gehouden te hebben, konden we voor 4 euro per persoon een ticket naar een stad vijf uur verderop kopen. Een ritje met de bus is al een activiteit op zich; voor de bus stond een rij wild gebruik te maken van hun ellebogen om de bus in te komen. Ook al hadden wij tickets van te voren geboekt, toch moesten we ons mengen in deze menigte, om maar niet onze bus te missen.
Of wat dacht je van een reis naar Mumbai?
De bus is richting naar Jodhpur
Toen we de bus eenmaal in waren, zagen we dat een volledig gezin plaats had genomen op onze stoelen, die door de buschauffeur weggestuurd werden toen hij zag dat wij die stoelen al gereserveerd hadden. Maar gelukkig was er nog voldoende ruimte in het gangpad, dus daar ging het gezin zitten, naast alle andere mensen die te laat waren voor een stoel. Eenmaal op onze stoel konden we kijken naar het woestijnachtige landschap dat aan ons voorbij trok, terwijl de bus ons Jodhpur in bracht.
In Jodhpur is het Mehrangarh fort, wat boven op een berg staat, een van de bezienswaardigheden van Rajasthan te vinden. Overal zijn hoekjes om te ontdekken en kunst om je over te verwonderen. Vanaf dit fort heb je ook prachtig uitzicht over de stad, die gevuld is met blauwe huisjes. Vooral in het gebied genaamd Navchowkiya kun je eindeloos dwalen door de fotogenieke straatjes.
Blauw is de kleur van Lord Shiva, een van de belangrijkste goden in het hindoeïsme, vandaar de opmerkelijke kleur waar deze stad bekend om staat. ‘s Middags was het alweer tijd om deze stad te verlaten, en met de bus naar Ajmer te gaan. In principe vertrok deze bus gewoon vanaf de bushalte, maar na een half uur wachten werden we achterin een bestelbusje naar een punt buiten de stad gebracht, waar de bus ineens vandaan vertrok. In India werkt niks zoals je het van te voren hebt bedacht, maar gek genoeg komt alles uiteindelijk altijd goed.
Sari’s kopen in Jaipur
De volgende ochtend in Ajmer was onze eerste missie om het vervoer naar Jaipur te regelen. Aankloppend bij een reisbureautje kwamen we erachter dat de bus alleen laat in de avond ging, maar hij kon wel een taxi voor 2000 rupees (24 euro) voor ons regelen, waardoor we drie uur later al voor ons hotel in Jaipur stonden.
Dit heritage hotel was volledig versierd met Rajasthaanse kunst, en vanaf het dakterras had je een prachtig uitzicht. Ook hadden we ons eigen balkonnetje, maar nadat er opeens een aap een halve meter voor ons neer sprong, hielden we dit voor gezien.
Aangezien we een week later uitgenodigd waren voor een hindoestaanse bruiloft, waren we in Jaipur druk bezig met het uitzoeken van sari’s die we konden dragen. Lopend langs alle kleine winkeltjes met schreeuwende verkopers zagen we een overdaad aan kleuren en patronen. Elke onderhandeling is een soort gevecht; er wordt een veel te hoge prijs gevraagd nadat wordt gezien dat je een toerist bent, die jij dan naar beneden moet zien te krijgen.
Ook bijzonder: fietsen door Zuid-India, of wat dacht je van deze treinreizen door Zuid-India?
Maar het blijkt dat de beste onderhandelingstruc weglopen is, dan schreeuwen de verkopers net zo lang lagere prijzen tegen je tot je weer terugloopt om het te kopen. Twee dagen later hadden we drie prachtige lappen stof gekocht, die we als sari konden dragen, klaar voor onze volgende bestemming: een traditionele hindoestaanse bruiloft. En zo, met onze busreis van Jaipur naar Delhi sloten wij onze rondreis door het Land van Koningen af.
Vanuit de bus leer je de omgeving goed kennen; niet alleen omdat het Rajasthaanse landschap aan je voorbij trekt terwijl je van stad naar stad wordt gebracht. Maar vooral omdat je in de bus midden tussen de kleurrijke bevolking zit. De ene keer zit je naast een militair die je vers geplukte besjes uit zijn hand aanbiedt, de volgende keer naast een studente die haar Engels met je wil oefenen. Tussen twee bushaltes ben je even onderdeel van elkaars leven.
Zoek ook vast naar hotels in Rajasthan:
Booking.comDeze bezienswaardigheden in Rajasthan wil je zien:
Handige websites voor je reis
Dit vind je misschien ook leuk:
Welke van de Rajasthan bezienswaardigheden zou jij willen zien?
Reizende student die haar boekenwijsheid aanvult met wereldwijsheid. Heeft een voorliefde voor glamrock en weet meer van speciaalbier dan jij. Voelt zich thuis in een vreemd bed, een cowboyhoed of onder een sterrenhemel. Voelt zich gelukkig achter in een tuktuk, op het zadel van een motor of achter het stuur van een Jeep, om zo plekken te beschrijven waarvan ze het bestaan nog niet kent.
