Een gasbrandertje, pannenkoekenmix en een pan. Meer had Willem Dieleman, a.k.a. de pannenkoekenman, niet nodig om van zijn wereldreis een succes te maken. Eenmaal thuis schreef hij het boek Pancake Adventures, over hoe hij overal op de wereld pannenkoeken bakte voor mensen. Lees hier het interview met Willem Dieleman.
Vertel eens: hoe is dit begonnen?
“Een paar jaar geleden werkte ik als databasemanager, een baan die ik maar saai vond. Ik leidde niet het grootse, meeslepende leven dat ik wilde. Dus besloot ik mijn baan op te zeggen en een enkel ticket naar Istanbul te kopen, met het idee om daar een vlog te starten en daarna wel te zien wat er zou gebeuren. Die vlog kwam niet van de grond, maar ik was ondertussen wel heerlijk aan het reizen. Dus daar besloot ik mee door te gaan.”
Hoe kwam het pannenkoeken bakken daarbij kijken?
“Ik reisde vooral door te liften en te couchsurfen. Daardoor ontmoette ik allerlei mensen en ik kreeg van iedereen zoveel liefde. Veel mensen gaven me iets, zonder voorwaarden. Na een tijdje merkte ik dat ik wat terug wilde doen voor al die liefde. Pannenkoeken zijn altijd al het enige gerecht geweest dat ik echt kan maken en ik bakte ze veel op reis. Als je couchsurft, krijg je referen-ties van mensen bij wie je hebt verbleven. Bij mij stonden er na een tijdje vooral opmerkingen van mensen over dat ik pannenkoeken bakte. Zo kwam het allemaal samen: ik kon pannenkoeken bakken, iets terugdoen en bij terugkomst besloot ik daar een boek over te schrijven.”
Bestel het boek Pancake Adventures van Willem Dieleman.
De reis verliep dus anders dan verwacht…
“Dat klopt. Soms bedenk je van tevoren iets, heb je iets in je hoofd, maar loopt het totaal anders. Ik had voor vertrek een enorme bewijsdrang en wilde in één keer een enorm succes behalen. Uiteindelijk heb ik dat laten gaan. De reis werd op een andere manier een succes. Ik heb zoveel mensen ontmoet en een inkijkje gekregen in hun leven. In Dubai bijvoorbeeld, waar ik op een bouwplaats terechtkwam om pannenkoeken te bakken. Het was zomer, superheet, echt niet te doen. De bouwvakkers zijn eigenlijk een soort moderne slaven, het was voor mij een belangrijk inzicht dat er achter de glamour van Dubai ook een donkere kant schuilgaat.
Waar ben je uiteindelijk allemaal terechtgekomen?
“Na Turkije ben ik via Georgië doorgereisd naar Armenië, Iran, Dubai, Pakistan, India, Nepal, toen zo’n beetje heel Zuidoost-Azië en vanuit daar door naar Australië. Daar ben ik een jaar gebleven, in Sydney, waar ik een pannenkoekenkraam had.”
Heb je, van alle landen waar je bent geweest, een favoriet?
“Iran. Ik reisde door het land met een vriend die daar woont en heb er een bijzondere band mee opgebouwd. De mensen in Iran zijn zo warm en verwelkomend. Niks mag, maar alles kan er. Dat was fantastisch. Indonesië is trouwens ook een favoriet van me. Daar ben ik vier maanden gebleven. Ik heb de taal geleerd en ben verliefd geworden op een Indonesisch meisje.”
Wat is de belangrijkste les die je hebt geleerd?
“Ik heb heel veel lessen geleerd. Bijvoorbeeld over vooroordelen die ik bleek te hebben. Ik dacht dat ik vrij onbevooroordeeld was, maar werd er op reis toch mee geconfronteerd. Maar de belangrijkste les gaat over het egoïsme van geven: je krijgt er ook wat voor terug. Als jij je openstelt en je kwetsbaar opstelt, dan willen mensen heel graag iets teruggeven. Je weet dat je er niet slechter van wordt als je iets kleins geeft. Focus je dus op de kleine dingen die je makkelijk kunt doen.”
Dit interview met Willem Dieleman verscheen in de derde editie van TripTalk Magazine.
Word jaarabonnee.
Dit vind je misschien ook leuk:
Puck was de hoofdredacteur van ons TripTalk Magazine en gaat zelf regelmatig op reis naar bestemmingen en steden voor reportages in TripTalk magazine.
