Watervallen saai? Niet de watervallen van de Iguaçu, zo ontdekte redacteur Neal. Hij verkende ze vanuit de lucht, vanaf het water en op de grond. Deze watervallen op de grens van Brazilië en Argentinië zijn hoger dan de Niagara-watervallen, breder dan de Victoria-watervallen en spectaculairder dan beide.
Bezoek de Iguaçu watervallen in Zuid-Amerika
De watervallen van de Iguaçu liggen grotendeels in Argentinië, maar vanuit Brazilië kun je ze het beste zien, vertelt gids Rodrigo. De Braziliaan lacht er triomfantelijk bij. Tussen de twee landen bestaat veel rivaliteit. De Brazilianen vinden Argentijnen maar arrogant, terwijl de Argentijnen hen zien als achtergebleven en onbeschaafd.
Máár, zo erkent Rodrigo, je moet de watervallen wel van beide kanten bekeken hebben. Terwijl je ze vanuit Brazilië het beste kunt zien, kun je aan Argentijnse zijde tot heel dicht bij de bovenkant komen. Of beter gezegd: bij de bovenkanten. Want de Iguaçu (Iguazú in het Spaans) telt tot wel 270 verschillende watervallen, verspreid over 2,7 kilometer. Die storten maximaal 82 meter naar beneden.
Keel van de Duivel
Genoeg cijfertjes, tijd voor actie. We beginnen onze reis naar Zuid-Amerika aan de Braziliaanse zijde. Aangekomen in het Iguaçu National Park nemen we eerst de Cataratas Trail: een anderhalf kilometer lang pad dat eindigt aan de voet van de grootste waterval. Deze trail voert langs de Iguaçu-rivier door weelderige jungle en biedt onderweg prachtige vergezichten.
Kijk tijdens het lopen niet alleen naar het water: het zit rondom het pad vol met dieren. De jaguars die in het park leven laten zich weliswaar zelden zien, maar dat geldt niet voor veel andere beesten. Zo zien we onder meer een enorme duizendpoot, een aantal hagedissen en nogal bedrieglijk schattig ogende neusbeertjes (daarover later meer).
Na drie kwartier lopen, stilstaan en heel veel foto’s maken arriveren we bij de voet van de Keel van de Duivel, zoals het spectaculairste deel van de watervallen heet. Als in een soort trechter valt het water hier van verschillende kanten naar beneden. Het gaat om duizenden kubieke meters per seconde. Via een voetgangersbrug over het kolkende water kun je er vlakbij komen.
Ook leuk: 7x de mooiste natuurwonderen in Midden-Amerika en bekijk de top 6 bezienswaardigheden in Peru virtueel!
Ik had er vroeger een hekel aan als mijn ouders mij op vakantie weer meesleepten naar een of andere suffe waterval in Oostenrijk of Frankrijk. Dan stond je naar zo’n flauw straaltje te kijken en had je het na vijf seconden wel gezien. Maar niet hier. Wat ongelooflijk spectaculair. Van links tot rechts stort er gigantisch veel water met een rotgang naar beneden. En de nevel biedt welkome verkoeling in de hitte.
De Argentijnse kant
Vanuit het Braziliaanse deel van het park duurt het ongeveer anderhalf uur om per auto of bus, langs de grenspost, naar het Argentijnse deel te rijden. Hier stappen we aan boord van een dieseltreintje dat ons over smalspoor van het bezoekerscentrum naar de top van de watervallen brengt. Piepend en krakend rijdt het treintje station Garganta del Diablo binnen: Spaans voor de Keel van de Duivel.
Nadat we in Brazilië nog aan de voet van de watervallen stonden, komen we nu via een aantal bruggen bij de bovenkant uit. Op slechts enkele meters afstand valt het water over de rand naar beneden. Ik heb niet snel last van hoogtevrees, maar hier klem ik mij toch goed vast aan de verrassend lage reling. Als je op deze plek naar beneden valt, dan overleef je het zeker niet.
James Bond wist dat gelukkig ook. In de film Moonraker (1979), met Roger Moore in de rol van 007, moest Bond met een speedboot over de Iguaçu-rivier racen om aan zijn belagers te ontkomen. Net voordat hij van de watervallen dreigde te storten, klapte hij een schermvliegtuig uit en vloog weg. Van de speedboot en de boeven die hem achtervolgden is nooit meer iets vernomen.
Lees hier onze tips voor inspirerende films over reizen.
Vette steaks
Wat Bond waarschijnlijk niet wist, is dat je vlak bij de watervallen uitstekend kunt lunchen in restaurant El Fortín. Argentinië staat bekend om de goede steaks en daarin stelt dit restaurant je zeker niet teleur. Een kok bakt het vlees recht voor je neus op een enorme barbecue. Voor een vast bedrag (van omgerekend maar 10 euro) kun je onbeperkt bij hem terugkomen.
Voor vleesliefhebbers is dit het paradijs. Het aantal steaks dat ik hier eet, is misschien nog wel indrukwekkender dan de watervallen. Ben je vegetariër en ga je bijna over je nek bij de gedachte? El Fortín biedt naast de barbecue ook een uitgebreid buffet met groenten, rijst en verschillende aardappelgerechten.
Liefhebber van lekker eten? Lees hier onze tips voor een internationaal ontbijt dat je thuis heerlijk kunt maken. Of probeer deze Peruaanse gerechten.
Nadat ik te veel heb gegeten, gaan we de trails aan Argentijnse zijde verkennen. Vooral de zogeheten Lower Circuit Trail van 1400 meter is een aanrader. Je loopt hier over bruggen door dichtbegroeide jungle, langs watervallen, natuurlijke baden en nog veel meer watervallen. Neem je fototoestel mee: het is allemaal zeer fotogeniek.
Zie hier vast mooie bewegende beelden van de Iguaçu watervallen:
Ter land, ter zee en in de lucht
Terug naar Brazilië. Tot nu toe hebben we de watervallen van de Iguaçu te voet verkend, maar er zijn nog veel spectaculairdere manieren om ze te zien. Zoals met een helikopter. Bij Helisul, net buiten het nationale park, kun je gewoon in de rij gaan staan en dan voor omgerekend 100 euro een kaartje kopen. Dat lijkt veel geld, zeker voor een vlucht die maar 10 minuten duurt, maar het is ‘t zeker waard.
De moderne helikopter komt opvallend stabiel van de grond. De piloot duwt de neus omlaag en we schieten de lucht in. Door het glas onder mijn voeten zie ik de bomen steeds kleiner worden. Al na twee minuten vliegen we boven de watervallen. Zo zien we ze vanuit een heel ander perspectief. Het lijkt wel of de aarde een volle gootsteen is waaruit God zojuist de stop heeft getrokken.
Zoals je waarschijnlijk al merkt, is beeldspraak niet mijn sterkste punt, maar geloof me als ik zeg dat het indrukwekkend is. Na een paar minuten boven de watervallen keren we weer terug naar de helikoperhaven. Als ik niet zo’n armzalige journalist was, dan zou ik zeker nog een keer gegaan zijn.
Meer zien van Zuid-Amerika? Deze steden in Brazilië zijn leuk om te bezoeken.
Wat ook zeker niet mag ontbreken bij een bezoek aan de Iguaçu, is de Macuco Safari. Na een tochtje met een golfkarretje door de jungle kom je bij een haventje uit, waarvandaan je met een rubberboot naar de watervallen vaart. Op de rustige delen van de rivier bereikt de boot een snelheid van 50 kilometer per uur, maar bij de meer kolkende stukken hebben zelfs de 300pk-buitenboordmotoren het lastig.
Uiteindelijk komen we toch bij de watervallen aan. Niet de hele ruige van de Keel van de Duivel, maar kleinere een eindje verderop. En dat is maar goed ook. We varen er namelijk niet alleen langs, maar ook doorheen. Binnen een seconde is iedereen aan boord doorweekt. En we varen er nog een keer doorheen. En nog een keer. En nog een keer.
Lees ook onze artikelen over andere landen in Zuid-Amerika, zoals: Peru, Suriname en Colombia.
Nu denk je waarschijnlijk: wat is daar in hemelsnaam leuk aan? Dat dacht ik aan het begin ook. Het water is koud, mijn kapsel verziekt. Zijn we dan helemaal hierheen gevlogen om gewaterboard te worden? Maar na de derde keer door de waterval laat ik mijn ergernis los en geniet ervan. Ben toch al doorweekt. Wat kan mij het nog schelen. En dan is het een geweldige manier om de kracht van het water te ervaren.
Monsters van de jungle
Al je koffer aan het pakken voor een reis naar de Iguaçu? Lees tot slot nog even deze tip: kijk uit voor de neusbeertjes. Ze zien er superlief uit en hebben het formaat van een schoothond, maar zijn in feite de gevaarlijkste dieren van het park. In tegenstelling tot de jaguars zijn ze bepaald niet mensenschuw. Ze kruipen brutaal tassen in om voedsel te stelen en aarzelen niet om het uit je handen te graaien.
En hoewel ze het niet expres doen, kunnen ze je daarbij serieus verwonden met hun scherpe klauwen. Loop daarom niet met eten rond in het park en consumeer alleen in de restaurants of op terrassen met een antineusberenkooi. Zolang je dat doet, is er niets aan de hand. Laat het je in ieder geval niet weerhouden om naar de Iguaçu-watervallen te gaan: die mag je niet missen.
Neal’s Tip
Er gaan geen rechtstreekse vluchten vanuit Europa naar Foz do Iguaçu: het snelste vlieg je er met een tussenstop in Rio de Janeiro heen. Als je meer dan een week vakantie hebt, dan kan ik je zeker aanraden om een paar dagen in deze swingende stad door te brengen. Rio heeft zo veel te bieden: heerlijke stranden, de vriendelijke Carioca’s, de Suikerbroodberg en natuurlijk het beroemde beeld van Christus de Verlosser. Zo kun je het natuurschoon van Iguaçu perfect combineren met een stedentrip en een paar dagen bijkomen op het strand.
Tips voor in de omgeving
Hoewel de watervallen de hoofdattractie zijn, is er nog veel meer te doen in de regio rond het Braziliaanse stadje Foz do Iguaçu. Vier aanbevelingen:
Parque das Aves – In dit park kun je tientallen soorten inheemse vogels van dichtbij bekijken. De opbrengst van de ticketverkoop wordt gebruikt om bedreigde vogelsoorten te helpen.
De Itaipu-dam – Deze 7 kilometer lange stuwdam op de grens van Paraguay en Brazilië is de op-een-na-grootste ter wereld en geldt als één van de zeven moderne wereldwonderen.
Het drielandenpunt – Op de plek waar de Iguaçu-rivier en de Paraná-rivier samenkomen, ligt het drielandenpunt van Brazilië, Argentinië en Paraguay. Aan de Braziliaanse zijde wordt elke avond een dansshow georganiseerd.
Ciudad del Este – Brazilianen steken massaal de grens over naar de Paraguayaanse stad Ciudad del Este om goedkoop te shoppen. Hier vind je enorme winkelcentra met zowel kwaliteitsproducten als kitsch.
Dit vind je misschien ook leuk:
Zou jij de Iguaçu watervallen willen bezoeken?
Fotografie: Neal Luitwieler, Rodrigo Mantovani Header: Unsplash Christhian Gruhn
