Australië, Melbourne – Tasmanië, 14 januari – 25 januari 2011
Het is vrijdag 14 januari. De chauffeur trapt de bus flink op z’n staart. Het wegdek van de Australische highway schiet onder ons vandaan terwijl we de nacht in rijden richting Melbourne. Want vanuit deze stad vliegen we naar Tasmanië voor een camper avontuur. Voor vertrek wordt ons verteld dat het noodweer naar Victoria trekt. We houden alle goede hoop erin. We laten ons toch niet kennen door een paar spetters?
Bij aankomst is de lucht dreigend donkergrijs. Ik krijg een soort Hollands zomergevoel. It’s raining en dan heb ik het niet over mannen. Ons hostel, wederom redelijk crapy, is dichtbij. We droppen onze backpacks, duiken een supermarkt in waar we een paraplu en een poncho scoren. Ik sla nog even snel een krant open, op zoek naar het weerbericht. De zon is in aantocht dus we nemen deze regenachtige dag voor lief.
Smaak te pakken
In een leuk tentje genieten we van een lekkere kop koffie en een overheerlijke muffin. Het nummer van U2 ‘It’s a beautiful day‘ klinkt door de speakers. Wij denken er even anders over. ’s Middags hebben we een rendez-vous met een oude bekende: Danny. Samen met hem trekken Daniëlle en ik de stad in. Want Linda en Amy hebben een bus later genomen. Dus komen wij alvast in de stemming hier in Melbourne.
We belanden in de wijk Fitzroy waar we van het ene terras naar het andere terras verhuizen voor een versnapering. De zon breekt door. Can it get any better than this? Uiteindelijk belanden we op een gezellig dakterras om onszelf te verwennen met een aantal Little Creatures biertjes en een pizza. De opvolgende dagen genieten we met volle teugen. De uren vullen we met zonnen op het strand van St. Kilda, rondstruinen door de stad en een hoop eet- en drankmomenten. Het vakantiegevoel stijgt tot een zeer gewenst niveau.
Tasmanian Devil
Na vier dagen in deze heerlijke stad is het tijd voor onze road trip op Tasmanië. Voor ons camper avontuur besluit Amy om haar eigen plan te trekken dus vanaf nu zijn het de drie Musketiers! Per vliegtuig vertrekken we naar de Parel van Australië. De vlucht stelt weinig voor. Een kwestie van opstijgen en landen. Hoe dan ook voeren de stewardessen de flight safety instructions vrij serieus uit. En rennen ze met hun trolly door het gangpad.
Bij aankomst moeten we nog een camper van scoren. Vol goede moed en zeer relaxt stappen we de autoverhuurmaatschappijen binnen: sold out. Daar hadden we even niet op gerekend. Onze laatste voorlopige kans krijgen we onderweg naar de stad. Jackpot! Vanaf morgen is er een busje vrij. Na een korte check van onze ca. 10 m2 rijdende woning hebben we een deal. Onze eigen Tasmanian Devil.
Hit the road
De dag is aangebroken: onze bus ophalen voor onze eerste ervaring on the road tijdens dit camper avontuur op Tasmanië. Wat een heerlijk gevoel van vrijheid. Als een waar natuurtalent stapt Linda zonder twijfel aan de goede kant van de bus in. And just remember: keep left! Voor ons vertrek vertelt een leuke vrouw ons over de must sees van Tasmanië, ook wel liefkozend Tassie genoemd. Off we go. Onze eerste bestemming: Port Arthur. Een leuke route met supermooie uitkijkjes brengt ons eind van de middag bij het park.
Kampeer plezier
Het is bijna sluitingstijd dus we rijden door naar een campsite, White Beach. Veel te duur, maar daar krijg je wel een schitterend uitzicht voor terug. We sluiten deze dag af zoals het hoort als je gaat kamperen. Met twee potjes Yathzee, waarbij Danielle allebei de keren wint. Ik durf te wedden dat ze vals speelt. Zeer behendig bouwen we onze bus om tot slaapzaal. Daan slaapt zeer luxe op de eerste etage, terwijl Linda en ik lekker tegen elkaar aan kruipen. Al met al is het erg knus…
Wakker worden met het geluid van de golven van de zee. Beter kan bijna niet. Dat het ultieme gevoel van kamperen. Na een eenvoudig ontbijt zijn we klaar voor de lange rit naar Freycinet National Park. We kunnen hier helaas niet kamperen. Om ons backpackersbudget enigszins op peil te houden verblijven we op de gratis campsite River and Rocks. We pappen gezellig aan met een Australiër. Dat is niet alleen vanwege de leuke kletspraat. Bovenal om het simpele feit dat hij een BBQ heeft branden en wij hamburgers op het menu hebben staan. Very convenient.
Kijk! Daar heb je Skippy
Inmiddels is het vrijdag. Tijd om de bushbush op te zoeken. We rijden met onze bus naar Coles Bay in Freycinet National Park. Vanuit hier start een wandeling naar Wineglass Bay en Hazards Beach. Linda zet het tempo er in ieder geval goed in. We wandelen afwisselend over zand- en rotspaden door een schitterend gebied. Uiteindelijk komen we uitgeput (note to self: ga weer sporten), maar voldaan aan bij de Wineglass Bay lookout. Jammer dat het weer wat tegenvalt. Hoe dan ook hebben we een super uitzicht.
We maken de klim naar beneden om op het strand wat te relaxen en foto’s te maken. Op een afstandje zien we tientallen luierende Skippies. Wat zou het leuk zijn als ze wat meer in actie zouden komen. En voor we het weten hebben we onze eerste ontmoeting met een springlevende wallaby! Terwijl wij onze lunch zitten te eten duikt Skippy #1 letterlijk voor onze neus op. How cute! Hij laat zich in ieder geval graag fotograferen.
Come on handbag!
Vol energie van deze ontmoeting vertrekken we richting St. Helens voor ons logeeradres. Dit ligt in het noordoosten van Tasmanië. Wederom kamperen we op een gratis camping, Moulting Bay. Na de goedkeuring gaan we op onze handdoeken bij het water liggen. Daar voltrekt zich een te geniaal scenario. Terwijl we daar zitten stappen op een gegeven moment twee oude dames met twee hondjes uit de kano. Een van de hondjes draagt een zwemvestje.
Ook leuk: deze route langs de oostkust van Australië.
Met een zwaar Australisch accent spreekt ze ons aan. “Did you girls plan for a swim? I wouldn’t do that if I were you. It’s all mud and swan poo!” Daarop maakt ze aanstalten om weg te gaan, maar haar dove, vrij lelijke hondje wil verrassend genoeg niet luisteren. Daarop spreekt ze drie magische woorden: “Come on handbag!” Komisch moment van de dag.
Back to civilization
Op naar Cradle Mountain National Park. Onderweg maken we een stop bij het strand Bay of Fires. We willen hier wel even wat zonnestralen pakken, maar al snel wijzigen onze plannen. Want ze kunnen het beter Bay of Wind noemen. We krijgen een complete zandstraal ervaring.
Met zand op alle mogelijke ongewenste plekken rijden we verder en maken in de middag een lunchstop in Launceston. Dit is de tweede grote plaats op het eiland. Fijn om tijdens dit camper avontuur op Tasmanië weer even in de bewoonde wereld te zijn. Na een pittige rit met een hoop bochten, pieken, dalen en gezelligheid maken we onze laatste pitstop voor vandaag. Mole Creek it is.
Don’t judge a book by it’s cover
Cradle Mountain: here we come! We laten ons bij de informatiebalie informeren over leuke wandeltochten. De vrouw kijkt naar onze schoenen en trekt al snel haar conclusie: wij komen voor een makkelijke tocht. We laten ons niet kennen en vertellen haar dat we ook in Freycinet National Park hebben gewandeld. Haar antwoord: “That’s like walking in a shopping mall.”
We maken een tocht om Lake Dove en via Wombat Pool naar Ronny Creek. De wandeling is zeer comfortabel met mooie fotomomenten. Ik besluit dat de vrouw bij de balie ongelijk heeft. Na onze eerdere ervaringen kan ik je zeggen: deze wandeling lijkt toch echt meer op de Koopgoot in Rotterdam. Een hele lange autorit verder komen we eind van de dag aan op de camping Huon Bush Retreats. Daar zijn we helemaal één met de natuur. ’s Avonds wordt het behoorlijk spannend. Want wilde possums, wallabies en ander eng gespuis omringen onze bus.
Kamperen in stijl
Een rustig dagje, maar zeker niet minder waardevol. Het hoogtepunt van de dag? In de bekende Chadbury Chocolate Factory scoren we overheerlijke chocolade. De vriendelijke medewerker stopt ons bij het verlaten van de fabriek een extra reep gratis toe. Met dit bruin stukje genot en een kop thee is het puur genieten.
We rijden uiteindelijk in een file naar onze laatste campsite. Het moment dat we afscheid moeten nemen van onze geliefde camper van nadert. We besluiten de dag met goon, pasta en twee afleveringen van onze lievelingsserie O.C. Een perfecte combinatie.
De week is voorbijgevlogen. De dag van vertrek en tijd voor Melbourne part two. Ik kan je zeggen dit camper van avontuur hier op Tasmanië ons letterlijk en figuurlijk dichter bij elkaar heeft gebracht. We kennen elkaars lievelingskleur en vinden elkaar heel grappig. Dat is waar vriendschap om draait. This will last: wij zijn BFF’s.
Lees ook mijn andere Australië blogs:
Ook zin in een reis naar Australië?
1. Check voordelige vliegtickets bij Skyscanner
2. Heb je al een ticket? Zoek een leuk hotel of appartement
3. Vergeet niet om een visum voor Australië aan te vragen
Dit vind je vast ook leuk om te lezen:
Fotocredit header: Wim Kantona – Pixabay
De wereld ontdekken met je hart als routekaart. Vol positiviteit, enthousiasme en een open blik trek ik de wereld in. Reizen is een verrijking voor je leven. Want avonturen beleven geeft je energie. Andere culturen inspireren je. Spontane ontmoetingen maken je blij. En laten leiden door wat er op je pad komt verrast je. En zo verzamel je door je leven heen een rugzak vol verhalen. Met plezier neem ik je mee in mijn rugzak.
