Wat doe je als je 18-jarige dochter een aantal maanden in Canada heeft gewerkt én ook van de natuur houdt? Dan zoek je haar op in de mooiste provincie van Canada: British Columbia! Om daar samen te zeekajakken, hiken, raften en kamperen in de wildernis van berenland: Canada moet je doen.
Op vakantie naar British Columbia, Canada
Mijn dochter tref ik in Powell River aan de Sunshine Coast, de prachtige kuststrook ten noordwesten van Vancouver. Om hier te komen moet je twee keer een veerboot van BC Ferries nemen. Dat is geen straf.
Stel jezelf een zonnig plekje op het dek voor. Koffie in de hand, zeearenden in de lucht en zicht op de besneeuwde bergtoppen van de Coast Mountains. Je ervaart direct het gevoel van vrijheid en ruimte. Het gevoel waarom ik zo graag door Canada reis.
Het weerzien met mijn dochter is heerlijk. Al waren haar ontmoetingen met de zwarte beren tijdens het hiken spannend. Ze geniet hier van het buiten zijn, het mountainbiken en zeekajakken. De details hoor ik bij een etentje met verse fish and chips.
We zitten op het terras van restaurant The Boardwalk aan het haventje in Lund. De zon gaat net onder, een gitarist speelt wat Engelse traditionals en ik geniet van mijn local brew.
Het charmante havenplaatsje Lund (25 kilometer noordwestelijk van Powell River) voelt als het einde van de wereld. De geasfalteerde Sunshine Coast Highway loopt hier dood in de zee. Vanaf hier kun je alleen verder met de boot of het achterland in met 4×4 auto’s.
Watertaxi’s brengen je naar eilanden en dorpjes met tot de verbeelding sprekende namen als Mansons Landing, Big Bay en het bekendere Savary Island. Ook kun je je laten afzetten op Sarah Point, het begin van de Sunshine Coast Trail: 180 kilometer kust en regenwoud voor de wandelaar die van een uitdaging houdt.
Of wat dacht je van deze mooie wandelroutes in West-Canada?
We verplaatsen ons naar het door Nederlanders gerunde Desolation Sound Resort (tien minuten rijden van Lund én tevens de plek waar mijn dochter heeft gewerkt). Zittend op de steiger spreken we in het ochtendzonnetje onze plannen voor de komende dagen door: de Sunshine Coast Trail wandelen, zeekajakken in het Gulf Islands National Park Reserve, een meerdaagse trekking in Manning Provincial Park en raften op de Chilliwack.
Locaties die vanuit Vancouver in vijf uur (inclusief ferry’s) te bereiken zijn. Maar niet voordat we nog even genieten van het Desolation Sound Resort: een prachtige uitvalsbasis om het Desolation Sound Marine Provincial Park kajakkend te ontdekken. Je kunt er ook gewoon vanaf de steiger de baai inspringen of wachten tot je er orka’s ziet.
Deze must-visits in Canada mag je niet missen.
We kiezen voor actie en maken met zeekajaks van kajakbedrijf Footprint Kayak & Hike Explorations een flinke tocht door Okeover Inlet. Op een enkel motorbootje na is het rustig. Peddelend ontdekken we in het heldere water zeesterren, zeeanemonen en zeekomkommers.
Het groene regenwoud, het blauwe water en de zon geven je het gevoel dat je in een vredige wereld bent. Dat gevoel is bedrieglijk. In dit paradijs bepalen zwarte beer en poema’s de regels. We peddelen terug naar het resort. Stilletjes hopend op een ontmoeting met orca’s. Het blijft bij zeehonden.
Berensupermarkt
De volgende dag staat de Sunshine Coast Trail op het programma. Tijd om deze 180 kilometer lange (en goed gemarkeerde) wandelroute te lopen, hebben we niet. De trail is echter ook goed met weggetjes te bereiken, waardoor je ‘m in etappes kunt lopen. Wel je vervoer naar begin- en eindpunt goed organiseren. Wij kiezen voor het traject Powell River – Inland Lake (en terug).
“Jullie zijn gek om nu te hiken”, menen een paar jongeren uit Powell River die hun supboards aan het oppompen zijn. Het is vroeg in de ochtend en al warm. Locals maken zich op voor een dagje Powell Lake.
Kinderen badderen in het meer en vaders maken barbecues gereed (je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen). Wij checken onze watervoorraad en gaan op pad. Het pad stijgt snel en biedt mooie doorkijkjes op het meer.
Ook leuk: met de camper door Canada.
Hoewel de route prachtig is, verwachten we van een kustpad meer strand en rotsen. Dit traject leidt ons vooral door gematigd regenwoud met grote eeuwenoude douglassparren, varens en bessen. We lopen dan ook door een berensupermarkt.
Rivierotters bij je kajak
De zon schijnt als we op Vancouver Island over Highway 19A naar Crofton rijden. Daar nemen we de veerboot naar Salt Spring Island, waar zeekajakken populair is. Niet vreemd, het is te gek om de eilandjes rondom Vancouver Island vanaf het water te ontdekken en omringd te worden met zeehonden en rivierotters, terwijl je geniet van prachtige zonsondergangen.
Dit zijn mooie camperroutes door Canada.
Daarna kun je kamperen op een stil strandje, waar je het zand tussen je tenen uitschudt voordat je je slaapzak inkruipt. Om jezelf vervolgens tien minuten lang af te vragen of je je tentje en kajak wel boven de vloedlijn hebt geplaatst.
Onze tweedaagse zeekajaktocht doen we in het Gulf Islands National Park Reserve. Kajaks huren we op Salt Spring Island. Rustig peddelen we in een aangenaam zonnetje het idyllische haventje van Fulford Harbour uit.
Aanleggen doen we op Russell Island voor een meegebrachte lunch van crackers, smerige cheddar en gedroogd fruit. En dan te bedenken dat de First Nations (hier de Salish) hier al duizend jaar mosseltuinen hadden.
Onze geplande overnachtingsplek is Portland Island. Voor het zover is, moeten we vanaf Russell Island eerst een grote vaargeul oversteken. “Begin niet aan die overtocht als je vanuit het zuiden een veerboot van BC Ferries ziet aankomen.” Kajakverhuurder en wildernisgids Lo Camps was duidelijk in zijn oordeel: “Je verliest die wedstrijd altijd.”
Volgens de dienstregeling zien we tien minuten na het hele uur een gigantische veerboot van BC Ferries onze kant opvaren. Rustig laten we het schip voorbijvaren om daarna door te peddelen naar Portland Island. Daar kajakken we om het eiland heen, om een kampeerplek te zoeken. Het wordt Arbutus Point Campground waar slechts zes (!) tentjes mogen staan. Rust en stilte gegarandeerd.
Kiekebang
Na het avondeten maak ik een wandelingetje over Portland Island. Het paadje is smal en in mijn alertheid hoor ik in de struiken wat lawaai. Zou het een beer zijn? Op Portland Island zitten toch geen beren? Weer wat gebrom. Toch een beer? Nee, het klinkt anders. Goed rondkijken en rustig een paar stappen vooruit. Nog meer gebrom en dan moet ik lachen. Vanonder wat takken kijkt een wasbeertje me bang, maar toch dapper aan.
Omgevallen bomen
Na de Gulf Islands is het tijd voor onze trektocht. Vanuit Vancouver rijden we in drie uur over een prachtige weg naar Manning Provincial Park. We zingen de liedjes die we lang geleden zongen als we naar de Franse Alpen reden. Delen toekomstplannen en worden blij als we denken aan de trektocht die we gaan maken.
Ook leuk om te doen: skiën in Canada.
Manning Provincial Park ligt tegen de Amerikaanse grens en is vanwege de geringe afstand vanuit Vancouver een populaire weekendbestemming voor veel Canadezen. In het park valt dat nauwelijks op, al zijn de campings snel volgeboekt.
Vanwege de ligging tussen de gematigde regenwouden aan de kust en de landinwaarts gelegen halfdroge Okanagan, zie je hier zowel hoge cederbomen als dennenbossen. Het park heeft een uitgebreid netwerk aan wandeltrails, dat zowel de beginnende als de geoefende wandelaar veel te bieden heeft.
Wij kiezen voor de Frosty Mountain Trail. De ranger in het bezoekerscentrum waarschuwt ons: “Door de laatste storm liggen er erg veel omgevallen bomen op de trail. Jullie krijgen het niet makkelijk met die rugzakken op.” Dochterlief en ik kijken elkaar veelbetekenend aan: daar laten we ons niet door weerhouden.
Via de Windy Yoe Trail stijgen we in een paar uur ruim vijfhonderd meter naar Windy Joe. Hier staat een fire tower uit 1950. Tot 1963 werd deze bemenst om bosbranden te signaleren. Na een korte break en een uitvoerige blik op de Amerikaanse Cascade Mountains, lopen we door naar onze kampeerplek voor vanavond: Pacific Crest Trail Camp.
Deze leuke steden in Canada wil je niet missen.
Om hier te mogen kamperen, hebben we een backcountry permit gekocht. Met deze vergunning klauteren en kruipen we (niet altijd) vrolijk over en onder omgevallen bomen door. Onze beloning is een vroege aankomst op een mooie kampeerplek.
Achter ons een dicht bos met beren en herten. Voor ons zicht op de besneeuwde toppen van de Cascades. Tentje opzetten, vuurtje maken en water voor koffie koken. Het feest van wilderniskamperen is zojuist begonnen.
Ons ontbijt met havermoutpap en koffie de volgende ochtend is goed. Of nee, het gevoel van vrijheid, het aan jezelf overgeleverd zijn in de wildernis, de opkomende zon die de bergen steeds meer verlicht: dat is wat het een goed ontbijt maakt. We zeggen gedag tegen vier andere kampeerders en gaan op weg naar Frosty Mountain, al is het de vraag of we dat halen.
In Europa op avontuur? Dit zijn leuke steden voor een stedentrip.
Volgens onze medekampeerders zijn stijgijzers een must om daar te kunnen komen. En die hebben we niet. Een paar uur later moeten we terug. Helaas voor ons ligt er te veel (ijzige) sneeuw. We kamperen weer op dezelfde camping. Bij aankomst brandt het vuurtje en bieden medekampeerders ons koffie aan, zodat we lekker kunnen bijkomen van een inspannende tocht. De berensporen houden je scherp, de omgevallen bomen maken je moe.
De volgende ochtend doen we voor de laatste keer de rugzakken op. De zon komt op en los van wat vogels is het stil. Het wordt een mooie, rustige wandeldag. We klimmen opnieuw over omgewaaide bomen en dalen af naar het dal, waar onze auto staat geparkeerd bij het Manning Park Visitor Centre.
Pionierstadje uit het Oude Westen
Via Hope, een aardig stadje aan de Fraser River, rijden we naar ons white water-avontuur op de Chilliwack River. Het stadje is van oorsprong het leefgebied van de Chawathil First Nations. Hier leefden de Sto:lo (riviermensen) van de vis in de rivier en het wild op het land. Totdat in de tweede helft van de 19e eeuw de goudkoorts toesloeg en de Hudson’s Bay Company hier een fort bouwde.
De houten gevels in de hoofdstraten van Hope doen denken aan een pionierstadje uit het ‘Oude Westen’. Niet vreemd dat hier veel films zijn opgenomen. Het begon in 1982 met Rambo: First Blood.
Natte adrenalinekick
Onze laatste buitenactiviteit doen we georganiseerd. In Chilliwack hebben we de Classic Extreme-rafttocht op de gelijknamige rivier geboekt. Voor de raft ‘s middags begint, zetten we onze tent op aan Chilliwack River. Deze stroomt langs het terrein van de raftcompany.
Hier hangt een lekkere vibe met veel jonge mensen die hier tijdelijk wonen, werken en genieten van white water–activiteiten als kajakken en raften. Gasten relaxen ervoor of na hun rafttocht en drinken er, terwijl hun eten wordt bereid, een biertje bij het vuur.
“Shit, I didn’t see you go”, zei de partner toen haar vriend door de gids en mijn dochter het raft werd ingetrokken. Nog enigszins ontdaan van zijn val in het koude water van de Chiliwack River stamelde hij ‘dat het snel ging’. Niet vreemd met stroomversnellingen waarvan er enkele zeker als klasse 4 worden ingedeeld.
Dit zijn de mooiste natuurgebieden van Nederland.
Deze rafttocht is met deze waterstand absoluut een aanrader. Dichtbij Vancouver en een prachtige omgeving met arenden in de lucht, beren op de oever en bovenal voldoende uitdagende rapids voor de rafters.
Het aanbod om de stroomversnellingen nog een keer af te gaan, accepteren we dan ook direct. Samen sjouwen we het raft op de aanhanger en stappen enthousiast weer in de oude gele schoolbus voor een natte adrenalinekick.
Berenland-tips van Lo Camps, oprichter van Nature Trek Canada
Wandel, fiets of kano bij voorkeur overdag en liefst niet alleen. Laat je horen en praat, fluit of zing. Bij harde tegenwind ruikt en hoort een beer je niet. Gebruik je gezonde verstand, volg aanwijzingen op van rangers en let op sporen en uitwerpselen. Pak je eten geurvrij in en laat geen afval achter.
Zie je een beer op afstand? Stop, observeer en geniet. Is de beer dichtbij, geef hem ruimte. Als je opzij moet, ga dan zelf bergop. Kun je niet opzij, ga dan naast elkaar staan, maak je groot en praat hard en rustig. Wat je zeker niet moet doen, is naar de beer sluipen voor een betere foto, schreeuwen, stenen gooien of wegrennen.
Handige info over British Columbia, Canada
- Continent: Noord-Amerika
- Taal: Engels
- Valuta: Canadese dollar
- Visum: elektronische reisautorisatie (ETA)
- Temperatuur Vancouver januari: 5 graden
- Temperatuur Vancouver juli: 22 graden
- Beste reisperiode: juni, juli en augustus (eerder en later kan ook, al kunnen de trails in de bergen dan nog gesloten zijn vanwege sneeuwval)
- Stekker: type A en B (let op: de netspanning is 110 volt)
- Fun fact: Het gehuchtje Lund mag het einde van de wereld lijken, een stenen zuil markeert hier het begin van een van de langste autowegen ter wereld: de ruim 15.000 kilometer lange Highway 101 naar Chili.
Hoe kom je in British Columbia, Canada?
Vanaf Schiphol vliegen diverse luchtvaartmaatschappijen (onder andere KLM, Air Transat) rechtstreeks of via een tussenstop in Londen (onder andere British Airways) of Reykjavik (Icelandair) naar Vancouver.
Hier wil je heen tijdens je vakantie in British Columbia:
Dit vind je misschien ook leuk:
Is een vakantie naar British Columbia in Canada iets voor jou?
Tekst en beeld: Wilfried Deelen
TripTalk is een puur Nederlands reismagazine en schrijft voornamelijk over bereikbare bestemmingen. Wij willen je meenemen naar bereikbare en betaalbare bestemmingen! Onze vaste reporters geven inspirerende en persoonlijke tips. Neem een abonnement!
