De vakantie gaat verder naar Noord-Italië en Cinque Terre. We komen aan bij Camping Aqua Dolce in Levanto. Gelukkig hebben we een tentje bij ons en geen camper, want de camping is harstikke vol. Voor ons is er nog 1 plaatsje vrij, maar iedereen die met een camper voor en na ons komt kan omkeren. De camping ligt dan ook fantastisch. Op loopafstand van het strand en met een mooi stadscentrum met restaurantjes.
Zo was onze vakantie in Noord-Italië en bij Cinque Terre
Een goed begin
We willen wat eten en op het pleintje onder de bomen lopen we een restaurant binnen. We krijgen een tafel aangewezen, bestellen wat te drinken en vragen om de kaart. We hebben nog maar net ons drankje voor onze neus staan, als er een klein, boos Italiaans vrouwtje naar onze tafel komt. In rap Italiaans probeert ze ons wat te vertellen. Wij begrijpen er helemaal niks van, maar aan de ogen van het personeel te zien, vertelt ze niet veel goeds.
Als wij haar niet begrijpen gaat ze steeds harder praten. Niet dat dit wat helpt, want nog steeds spreken we haar taal niet. Ze pakt ons de menukaarten af en haalt ons van onze stoelen. Wat blijkt. Er komt een groep aan van 6 personen en die wil ze onze tafel geven en wij worden zonder pardon weer op straat gezet. Goed, welkom in Italië.
Een eindje verderop in de straat zit Osteria Tumelin. Op onze hoede lopen we daar naar binnen, maar gelukkig blijkt, dat het gedrag van het boze vrouwtje niet de maatstaf van Italië is. We worden keurig geholpen. Het eten is goed en de toetjes verrukkelijk.
Met een volle maag lopen we weer terug, langs het boze vrouwtje waar we even vriendelijk naar zwaaien, richting de camping.
Van Levanto naar Cinque Terre in Italië
Levanto is de poort naar Cinque Terre. Een gebied dat al jaren hoog op mijn verlanglijstje staat. Vijf dorpjes aan de noordwestkust van Italië. Uitgestrekt over ongeveer 10 kilometer. Geplakt tegen de bergen, gebouwd in vrolijke kleuren. Ik denk dat bijna iedereen wel ooit een afbeelding van Cinque Terre heeft gezien.
Ook leuk om te doen: een roadtrip door Calabrië in Italië.
De aanblik is adembenemend. Het gebied is een geweldig paradijs voor wandelaars, maar wij kiezen ervoor om het bekendste pad te nemen. Sentiero Azzuro. Dit pad loopt door de bergen van dorpje naar dorpje. Kijk van tevoren wel goed of het pad overal toegankelijk is. Door regen brokkelen er regelmatig stukken van het pad af, waardoor ze het afsluiten. En reparatie gaat niet in een hoog tempo.
Ook wij konden maar ongeveer 1/3 van het pad belopen. Natuurlijk vonden wij dat jammer. Echter achteraf was het lang genoeg, want wat een klim. Gelukkig waren wij er in het najaar en was het maar 25 graden. In de zomer loop je hier met 35 graden.
Of wat dacht je van uniek overnachten in Zuid-Tirol?
De Sentiero Azzuro bewandelen bij de Cinque Terre
In Levanto nemen wij de trein. Vanaf hier is het 10 minuten naar het eerste dorp Monterosso al Mare. Op het perron kochten wij de Cinque Terre Card. Hiermee kan je de hele dag met de trein reizen en geeft je ook toegang tot Sentiero Azzuro. Wij betaalde 16 euro.
Wil je niet meer dan twee keer met de trein, of een ander pad lopen, dan kan je beter losse kaartjes kopen. Voor Sentiero Azzuro betaal je 7.50 . Dit is voor onderhoud van het pad en het gebruik van een toilet.
Aangekomen in Monterosso al Mare, blijkt dat gedeelte van het wandelpad al afgesloten. Dat is een lekker begin weer. Maar het is een schitterend dorpje, met een mooi strand en ontzettend blauw water. Door het seizoen is het rustig en je proeft hier het echte authentieke Italië.
Dit zijn de mooiste stranden van Italië.
Na wat rondgewandeld te hebben, besluiten we weer de trein te pakken naar het volgende dorp, Vernazza. Ook dit is weer prachtig, maar vanaf hier kunnen we wel aan de Sentiero Azzuro beginnen. In een winkeltje kopen we nog snel even een rugzak en wat flesjes water, want drinken heb je wel nodig op deze tocht.
Nog even plassen bij de ingang en dan gaat de wandeling echt beginnen. We klimmen over een bergpad. Sommige stukken stijgen enorm en ook niet overal is het even makkelijk lopen. Soms is het pad erg smal en soms zijn er van rotsstenen een soort trapjes gemaakt.
Wist je dat een wandelvakantie op Gran Canaria ook leuk en uitdagend is?
Bij Ferrie zie ik al snel het zweet in zijn shirt verschijnen en ook ikzelf voel me niet helemaal droog meer. Maar het uitzicht!! Overal heb je zicht op de Côte d’Azure en op de andere dorpjes. De natuur staat vol in bloei. We besluiten even op een rotsblok te gaan zitten. Eten wat en genieten van het uitzicht. Als we weer wat zijn uitgerust vervolgen we het pad tot aan het volgende dorp. Corniglia.
Corniglia is het kleinste van de Cinque Terre in Italië en het enige zonder strand. Het ligt namelijk boven op de berg. Met de boot kan je er dus niet komen en ook het treinstation ligt wat uit het dorp. Je moet daarvoor een trap trotseren met 365 treden of de bus pakken.
Of wat dacht je van deze eilanden in de Middellandse Zee?
Dat maakt wel dat dit dorp het rustigste is van de vijf en daarom onder wandelaars een populair beginpunt is voor een tocht. Veel wandelroutes starten dan ook hier. Wij genieten van het uitzicht, rusten wat uit en zorgen dat we weer voldoende drinken. Daarna gaat de wandeltocht door naar Manarola.
Via een pad naar beneden door de wijngaarden komen we uiteindelijk aan in Manarola. Het oudste en meest fotogenieke dorp van de vijf. In de haven liggen grote rotsblokken waar je heerlijk op kan liggen zonnen of gebruiken om vanaf te springen de zee in. Dit is tevens het eindpunt van de Sentiero Azzuro, want het gedeelte naar het laatste dorp is afgesloten.
Een stukje met de boot
We besluiten de trein te nemen naar het vijfde dorp Riomaggiore. Nou kunnen we met de trein terug, maar we besluiten de boot te nemen. Vanaf het water heb je een mooi zicht op de Cinque Terre van Italië. We lopen naar de haven en gaan opzoek naar een bootverhuurder. Dat blijkt niet zo’n grote opgave te zijn, want er zitten er een paar.
We moeten nog even wachten voordat de boot vertrekt, maar dat is helemaal geen straf. We lopen via een steile straat even naar boven en kijken wat winkeltjes. We rusten wat uit op de rotsen in de haven tot de boot er is. Wat was dit een goede keuze! Het uitzicht vanaf het water is prachtig.
Het water op? Varen in Griekenland is ook een leuke optie!
We doen elk dorpje even aan om andere mensen af te zetten of op te halen en ongeveer een half uur later komen we aan in Levanto. We lopen terug naar de camping en besluiten morgen een lekker luie dag aan het strand te doen, voordat we weer verder reizen.
De laatste dagen van de vakantie in Noord-Italië
We zetten vakantie door Noord-Italië voort naar Valle d’Aosta. Via booking.com ga ik weer opzoek naar een mooi appartement en we komen uit bij Maison Borbey. Een huis in Aosta. Het heeft twee kamers en een grote zolder. Een gezamenlijke woonkeuken en een tuin. Dus ook heel geschikt voor gezinnen.
Wist je dat je goed kunt skiën in Valle d’Aosta?
Wij zijn de enige gasten, dus het hele huis is voor ons. Wat ook weer heel lekker is. We besluiten hier enkele dagen te blijven, voordat we de vakantie in Noord-Italië afsluiten en weer naar huis gaan. Het is een mooie uitvalsbasis voor wat activiteiten. Het eerste wat we willen gaan doen is Skyway Monte Bianco in Courmayeur. Een spectaculaire lift naar de Mont Blanc.
Skyway, een bijzondere lift naar de Mont Blanc
Tien jaar lang zijn ze aan de tekentafel bezig geweest met het ontwerp. Vier jaar lang is er onder extreme omstandigheden gebouwd en in 2015 was dan eindelijk de opening. Het is een kabelbaan met 360 graden panoramisch uitzicht.
De eerste etappe brengt je 2173 meter hoger en hier stap je uit. Neem de tijd en wandel wat rond, want het is hier al schitterend. Ondanks dat het najaar was en we hoog zaten, was het met een jas aan toch heerlijk in de zon.
Na wat gewandeld en genoten te hebben maken we ons op voor de tweede etappe. De grote glazen kabelbaan brengt je naar 3462 meter hoogte. Vanaf het panorama dak heb je een schitterend uitzicht op de Mont Blanc. Het is er koud. IJskoud. Maar het voelt echt alsof je op de top of the world zit.
Ga je graag de hoogte in? Bezoek dan deze restaurants in Trentino.
Je hebt ook de mogelijkheid om hier in het restaurant wat te eten, maar dat hebben wij niet gedaan, al schijnt het er wel ontzettend goed te zijn. Nadat we bijna geen gevoel meer hebben in onze ledematen, gaan we weer met de kabelbaan naar het eerste plateau.
Hier gaan we nog even op de rotsen liggen en genieten van de zon en het uitzicht. De Skyway moet je eigenlijk gedaan hebben als je hier in de buurt bent en het is zelfs een stukje omrijden waard. Zorg wel dat je van tevoren online je tickets koopt, want het is meestal uitverkocht. Zeker in het hoogseizoen zou ik dat op tijd doen.
De volgende dag besluiten we het rustig aan te doen en even het stadje Aosta in te gaan. Het is een mooie, gezellige stad omringt door de bergen. Het heeft nog veel invloeden uit de Romeinse tijd. Het is niet groot, maar er zijn gezellige terrasjes, restaurants en winkels. Leuk om even doorheen te slenteren en te genieten van een Italiaans ijsje. Je bent er tenslotte toch.
Ook leuk: een stedentrip naar Venetië, of wat dacht je van een stedentrip naar Milaan?
Ik zelf heb er twee hele leuke Italiaanse broeken gekocht. De Italiaanse mode is echt anders dan in Nederland. Vrouwelijk en chique. Ferrie helemaal blij, want zo ziet hij mij niet vaak maar wel graag. Morgen gaan we wandelen in National Parc Gran Paradizo. Dit is het oudste nationaal park van Italië (1922) en ook het mooiste.
Op zoek naar steenbokken in National Parc Gran Paradizo
In het voorjaar en de zomer vind je hier duizenden planten- en bloemensoorten. Onder andere de beroemde Edelweiss. Dit brengt weer vele soorten vlinders met zich mee. Ook zie je dan overal de bergmarmot.
Je kan je voorstellen dat dit een populair wandelgebied is, met constant zicht op de besneeuwde Mont Blanc. Echter zit in het najaar de marmot weer onder de grond en de bloemen zijn weg, maar wij gaan opzoek naar de steenbok.
In Cogne vind je de botanische tuin Paradisia. Hier vind je duizenden plantensoorten waaronder veel zeldzame. Echter in het najaar is daar niet heel veel van te zien, maar een goed beginpunt voor een wandeltocht. Gelukkig staat er een kraampje met mutsen en sjaals, want zo vroeg in de ochtend is het steenkoud.
Dit zijn de mooiste natuurgebieden van Nederland.
De rugzak met eten en drinken wordt omgedaan en we gaan beginnen. Via een bospad kronkelen we naar boven. Tussendoor hebben we mooie doorkijkjes met zicht op watervallen en de bergen. Al snel gaan de muts en sjaal weer af en de jas open. In het najaar is het in de nacht en ochtend erg koud, maar de temperatuur loopt al snel op.
We volgen een mooi pad en tussen de bomen door zien we af en toe een Gems lopen. Deze valt onder de geitachtige en leeft in de bergen. We genieten enorm van de wandeling en de natuur.
Als we een heel stuk gestegen zijn, begint de natuur te veranderen. We naderen de boomgrens en dat merk je. Het zicht wordt steeds weidser en de rotsen komen steeds vaker door het gras heen. Via een brug over het water gaan we deze grens weer voorbij. De bomen zijn inmiddels verdwenen en de omgeving wordt steeds ruiger.
Dit zijn de beste wandelroutes van de Benelux.
In de verte zien we de Rifugio liggen. Éen van de vele berghutten. Dit is het leefgebied van de steenbok. We kijken goed om ons heen, maar zien er geen lopen. We besluiten nog verder te wandelen en volgen het pad de berg op. Het uitzicht maakt ons stil, al viel praten toch al niet mee met al dat geklauter.
We steken bevroren rivieren over en hebben steeds zicht op besneeuwde bergtoppen. De jas is inmiddels uit, want de temperatuur is heerlijk. Zo klimmen we naar 3200 meter hoogte.
Ferrie wil inmiddels terug, want die denkt, we moeten ook nog naar beneden. Ik wil echter heel graag de steenbok zien, dus we besluiten nog een klein beetje verder te gaan. We komen uit bij een klein bergmeertje. Hier gaan we op de rotsen zitten en genieten even van al dat moois. Helaas geen steenbok te zien, dus we dalen maar af, terug naar de Rifugio.
Ga op vakantie met de auto en maak een van deze roadtrips door Europa.
Daar aangekomen zie ik in éen keer wat tegen de bergen. Ferrie besluit te blijven wachten en ik klauter met mijn camera tegen de berg op omhoog. Drie mooie steenbokken staan daar lekker te eten. Verscholen achter een rotsblok geniet ik van dit vredige tafereel. Uiteindelijk moeten we toch de berg weer af, om voor het donker bij de auto te komen.
We lopen een heel stuk samen met een Engels stel en komen steeds meer steenbokken tegen. Wij blijven nog even staan om deze dieren te bekijken, terwijl het stel verder loopt. Uiteindelijk hadden we toch de zaklamp nodig om beneden te komen, want het was sneller donker dan wij hadden gedacht.
Tijd om terug te gaan
De volgende dag is de vakantie in Noord-Italië voorbij en gaan we weer terug naar Nederland. We beloven ons zelf dat we in een ander seizoen nog een keer teruggaan naar dit gebied. Wij zijn heel benieuwd hoe het eruit ziet als alles in bloei staat. De bergmarmot op de rotsen zit en de vlinders rond fladderen.
Als je van hiken houdt, is dit ook een geweldig gebied. Er zijn diverse lange en korte routes. In het seizoen zijn de vele berghutten open en bieden je wat te eten en een slaapplaats. Buiten het seizoen is dat alleen in het weekend. Wij weten inmiddels waarom dit park het mooiste van Italië wordt genoemd. Wij kunnen dat alleen maar beamen.
Ga hier heen tijdens je vakantie in Noord-Italië en bij Cinque Terre:
Zoek ook naar hotels voor je vakantie in Noord-Italië:
Booking.comHandige websites voor je reis
Dit vind je misschien ook leuk:
Zou jij op vakantie willen naar Noord-Italië en Cinque Terre?
Tekst en beeld door Judith Litjens
Ik heb een grote passie voor reizen en als beroepsfotograaf heb ik uiteraard een passie voor fotografie. Ik hou van mooie kleuren, prachtige natuur en nieuwe culturen ontdekken. Samen met mijn man trek ik er graag op uit. Soms een weekendje dichtbij huis en soms enkele weken, waar ook ter wereld. Soms lekker luxe en soms lowbudget, maar altijd op zoek naar dat onbekende plekje op aarde. En onze ervaringen wil ik graag met jullie delen.
