Japan lijkt het meest ‘westerse’ land van Azië. Triptalk ontdekte dat achter de moderne herkenbaarheid een cultuur schuil gaat, die je voortdurend voor verrassingen stelt. Verwarrend – maar ook geweldig. Benieuwd hoe een reis naar Japan kan zijn? Lees dan vooral verder!
Het plafond is hoog, het uitzicht schreeuwt ‘52ste verdieping’, de prijzen van de drankjes gaan door het dak en het publiek vindt zichzelf top. Ik ook. En ik bevind me niet eens in het gezelschap van Scarlett Johansson, al hoef ik mijn ogen maar dicht te doen of ze zit naast me. En dan ben ik dus Bill Murray. Jawel, het was hier, in de in de bar van het Park Hyatt Tokyo Hotel, dat Bill en Scarlett – allebei eenzaam en in de war – elkaar ontmoetten. De film heette Lost in Translation.
Reis naar Japan en ontdek het veelzijdige land
De hotelbar van het Park Hyatt is een perfecte plek om op een van je eerste dagen in Japan aan het eind van de dag wat zaken op een rijtje te zetten. Want al na die eerste dagen weet je: ik ga het in dit land ontzettend naar mijn zin hebben, maar ik ga het niet begrijpen. Er is dan al heel wat in de vertaling verloren gegaan en er zal nog veel meer volgen. Geeft niet. Onbegrip staat genieten niet in de weg, in Japan.
Sterker: de Japanners rekenen erop dat jij, gaijin, niets van hun cultuur begrijpt. Je zou ze teleurstellen als het anders was, want ze willen je dolgraag helpen. En dat er bij die pogingen soms superieure verwarring ontstaat, tja, dat is de charme van reizen in een ver land.
Dit artikel verscheen eerder in het TripTalk magazine nummer 10 van 2021.
Abonneer je op ons TripTalk magazine en ontvang deze glossy 3x per jaar vol mooie reisverhalen en reportages!
Punkjongens
Tokio: je verwacht dynamiek en hijgerigheid zoals in New York, gecombineerd met oosters flegma en vormelijkheid, en dat krijg je. Maar je krijgt ook de als poppen verklede meisjes in Takeshita Street, kleurige oriëntaalse neo-goths en uit de late jaren zeventig gereïncarneerde punkjongens. Vind ik ze grappig, wonderlijk? Aan hun gegiechel te horen is dat geheel wederzijds.
Vervolgens wandel ik de hoek om en zie voor de zoveelste keer die dag een tempeltje, waar een salaryman met aktetas of een jonge vrouw met Hermès Birkin red crocodile bag naar binnen loopt. Ze nemen tussen hun ongetwijfeld drukke bezigheden door even de tijd voor een kort tempelritueel.
Wil je in je eentje op reis gaan? Wij hebben tips!
Dikwijls bevindt zich in de tempel een kaart met instructies: handen klappen, aan koorden met belletjes trekken, geld offeren, wierook branden, buigingen maken, water over je handen gieten en een gebed opzeggen kunnen allemaal deel uitmaken van de voorgeschreven rituelen. Alsof je op de Zuidas een investeringsbankier tijdens de lunchpauze even snel een kapel ziet binnenschieten om een kaarsje op te steken.
Baden in onsen
Een reis naar Japan is geweldig en het sleutelwoord luidt Shinkansen. In Europa zijn we terecht blij met hogesnelheidstreinen als Thalys en ICE, maar in Japan raasden al in 1964 de eerste ‘kogeltreinen’ door het land. Ze zijn veilig, schoon, comfortabel en je kunt van ze op aan: slechts 0,8 procent van de treinen arriveert te laat, en dan is er vrijwel altijd een aardbeving in het geding. Nadat ik een dag in de bergachtige streek rond Hakone heb doorgebracht – mooie blik op Mount Fuji in de verte – neem ik de Shinkansen en een aansluitende boemel naar Nakatsugawa.
Lees hier wat er te doen is in Hakone in Japan.
Het is tijd voor een nieuw moment van aangename vervreemding: verblijf in een ryokan, een traditioneel Japans hotel. Dat betekent: tatamimatten op de vloer, met papier beklede schuifdeuren, slapen op een futon. En, zo ontdek ik de volgende ochtend, het betekent een ontbijt in Japanse stijl, met verse vis, groente, rijst, groene thee, ei, misosoep, tofu, gedroogd zeewier en wat zaken die ik niet meteen kan plaatsen, maar die allemaal heerlijk blijken.
Naast een uitstekende keuken heeft elke ryokan een onsen: een heetwaterbad, gevoed door een thermale bron. Meestal is er een apart mannen- en vrouwengedeelte. Mensen met tatoeages worden in principe geweerd. Bij een tattoo denken ze in Japan al gauw dat je tot de yakuza behoort, de lokale maffia.
Lees ook: op reis naar het vriendelijke Vietnam. Of reizen naar Zuid-Korea.
Bezoek de Japanse Alpen tijdens een reis naar Japan
Met 250 kilometer per uur Japan doorsuizen: ik geef het vijf sterren. Maar lekker langzaam blijkt net zo leuk. De volgende dag wandel ik de route van Nakatsugawa via Magome naar Tsumago, totaal ongeveer zestien kilometer, door de glooiende Kisovallei in de Japanse Alpen. Het traject maakt deel uit van een oude handelsroute tussen Tokio en Kioto.
De dorpjes langs de route zijn zorgvuldig bewaard of weer in oorspronkelijke staat gebracht: dit is het feodale Japan van de regenten en shoguns. Het wandelpad voert door bosrijk gebied. Een paar maal passeer ik een bel langs de weg met de tekst: ‘Ring the bell hard. Against bears’. Japanners weten dat toeristen zich graag avonturiers voelen. Ergens halverwege schenkt een oude man gratis thee, getrokken boven een houtvuurtje.
Ook leuk: een reis naar Thailand of check deze bezienswaardigheden in Beijing.
Verderop in de Japanse Alpen bevindt zich Takayama en ook hier is het, althans in het oude centrum, gelukt om glas, staal en neon buiten de deur te houden. De gebouwen, veelal voormalige handelaarshuizen, zijn van hout en huisvesten nu vaak musea, cafés en restaurants.
Bezoek ook Naoshima, het kunsteiland van Japan, of het eiland Miyajima bij Hiroshima.
Vandaar kun je met de bus – ook die zijn prima in Japan – naar Shirakawago. Hier bevinden zich meer dan 100 traditionele houten, rietgedekte boerderijen die gassho-zukuri worden genoemd. Dat betekent ‘gevouwen handen’, want daar lijken de daken op, in de Japanse beleving. Op het eerste gezicht lijkt Shirakawago een openluchtmuseum, maar het is een werkend landbouwdorp, zij het met toeristische faciliteiten. Links een stoere vrouw, pet en hoofddoek tegen de zon, aan de slag met een kleine zeis. Rechts haar buurman, die sandalen vlecht uit stro en zijn kunst aan ons toeristen toont.
Oude tradities
Wat doe je in Kioto, de keuze is zo overweldigend? In elk geval maak je een wandeling over het Filosofenpad, dat loopt langs een door kersenbomen en heiligdommen geflankeerd kanaaltje. En natuurlijk bekijk je het Gouden Paviljoen, letterlijk overdekt met bladgoud. Het is een van de vele plekken die wordt aangedaan door de Skyhop Bus (al moet je vanaf de bushalte dikwijls nog een flink eind lopen).
Japan heeft ook leuke musea! Benieuwd wat de must-visit musea wereldwijd zijn?
Uiteraard bezoek je het Gion-uitgaansdistrict, waar gajin-proof theatervoorstellingen worden georganiseerd en de lampionnen avonds Japanse magie uitstralen, in plaats van kitsch. Wat je niet doet: proberen een geisha te fotograferen. Hoeveel er in Japan ook in vertaling verloren mag gaan, niet de boodschap dat geisha’s geen toeristenattractie wensen te zijn. De talloze als geisha verklede vrouwen die de straten en parken van Kioto bevolken, zijn dan ook bijna altijd niet-Japanse Aziaten, die voor een dag een geishakostuum hebben gehuurd en hun haar in geishastijl hebben laten kappen.
Dit zijn leuke restaurants met vegetarisch en vegan eten in Kyoto.
Handelspost
Wie Japan vanaf Tokio in zuidelijke richting bereist, komt onvermijdelijk uit bij Hiroshima en Nagasaki, twee namen die iedereen kent, of zou moeten kennen. Beide steden werden in augustus 1945 verwoest door atoombommen, gebeurtenissen die door indrukwekkende herinneringscentra en musea worden herdacht.
Nagasaki was ook de plek waar de enige handelspost met het Westen was gevestigd: op het waaiervormige kunstmatige eilandje Dejima, niet groter dan de Dam in Amsterdam. Van 1641 tot 1859 waren de Nederlanders van de VOC hier de enigen die handel mochten drijven met Japan. Via Dejima kwamen westerse technologische ontwikkelingen het land binnen: de rangaku, of ‘Hollandse wetenschap’. Hoewel Dejima inmiddels als gevolg van inpoldering geheel door land wordt omsloten, is men thans bezig door het graven van grachten en het herstel van de bebouwing, de negentiende-eeuwse situatie te reconstrueren.
Want achteraf is Japan best trots op die oude link met Nederland. ‘Ieder schoolkind leert dat met Dejima de moderne tijd begon’, vertelt een Japanse gids bij de ingang. ‘Tot op de dag van vandaag zijn Nederland en Nagasaki in het Japanse bewustzijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.’ Ik bezweer mijzelf dat ik dat niet verkeerd heb begrepen.
We hebben ook tips voor een reis naar Maleisië.
Die aloude band komt op zijn wonderlijkst tot uitdrukking in Huis Ten Bosch: een attractiepark iets buiten Nagasaki. Hier is in kort bestek Nederland nagebouwd: van de Zaanse Schans tot de Amsterdamse grachten, van de tulpenvelden tot het Rijksmuseum, van de Utrechtse Domtoren tot, tja, paleis Huis Ten Bosch. En zo sta ik die middag, voor het eerst van mijn leven, bovenop de Dom. Ik zie het Centraal Station van Amsterdam, het stadhuis van Gouda, de Oostpoort van Delft, de werven van de Oudegracht. Opnieuw ben ik Bill Murray, die er allemaal niets van snapt. En opnieuw heb ik het uitstekend naar mijn zin.
Tips voor Japan reizen:
[content-egg module=TradetrackerProducts template=list]
Hier wil je heen tijdens je reis naar Japan
Extra tips voor je reis naar Japan
Beste reisperiode Japan
De beste reistijd naar Japan voor hoofdeiland Honshu is april-juni en oktober-november.
Verplaatsen door Japan
Het Japanse openbaar vervoer is uitstekend. Nuttig (want voordelig) is de Japan Rail Pass, die je in Nederland via een touroperator kunt aanschaffen. Het is slim meteen bij aankomst in Japan treinreserveringen te regelen. Reizen per huurauto is dankzij de komst van gps minder ingewikkeld geworden (links rijden).
Overnachten in Japan
Naast hotels in westerse stijl kent Japan traditionele ryokans en goedkopere minshuku’s (een soort pensions). Probeer minstens één keer in een ryokan te overnachten.
Handige websites voor je reis
Dit vind je misschien ook leuk om te lezen:
Tekst en fotografie: Hans Bouman
Hans Bouman
“Het begon allemaal met Kuifje en dat is eigenlijk nooit opgehouden. De jonge held was weliswaar nooit in Japan, maar daar staat tegenover dat ik nooit een stempel van Syldavië of San Theodoros in mijn paspoort zal krijgen”
