Het eiland Mallorca trekt 16 miljoen toeristen per jaar. Daarvan verblijft meer dan negentig procent aan de stranden van de zuidkust. Triptalk trekt naar de noordwestkust, voor een wandeltocht door bergketen Serra de Tramuntana op Mallorca.
De Serra de Tramuntana op Mallorca: wonderlijk werelderfgoed met een netwerk van wandelpaden
Dag 1: Valldemossa
‘Jullie zijn laat!’
Van de hangbuikgermaan tot en met de bleekbritse bierzwelger: het gros van de toeristen wentelt well done of rood op de stranden van de zuidkust. Fotograaf Ruben Drenth en ik reizen naar de Serra de Tramuntana, een bergketen langs de noordwestkust. Werelderfgoed, want van grote culturele en landschappelijke betekenis. En wij gaan er niet in de zon liggen, maar wandelen.
Startpunt: Valldemossa. Waarover ik het volgende lees: Een van de mooiste dorpen van Spanje. Vierhonderd meter hoog en bekend dankzij Koning Sancho, die hier een paleis liet bouwen dat na zijn dood (in de veertiende eeuw) een klooster werd. Voor eeuwig, maar niet altijd: in 1835 verdween de laatste monnik. En drie jaar later logeerde Chopin, de componist, hier vier maanden lang.
Bezoek ook deze leuke steden in Spanje.
‘Jullie zijn laat!’, bromt Miquel de Can Miqueloto, een bolgebuikte grijsaard, zittend op een bankje. En dat terwijl we toch al om 10 uur ’s morgens naast zijn bankje staan. In de schaduw van een enorme Jacaranda-boom, pronkend met paarse bloesem. “De meeste wandelaars komen in april en mei”, legt Miquel uit. “Of later, in september en oktober.”
Vandaag is het 17 juni en dertig graden. De rest van de dag slenteren we door Valldemossa, dat inderdaad mooi is. We bewonderen een werk van Picasso, een haarlok van Chopin, de gotische kerk San Bartomeu en het geboortehuis van Catalina, de lokale Heilige.
Dag 2: Cami de s’Arxiduc
‘Fantástico’
Op de Plaça de Cartoixa, een kloosterplein, begint onze eerste wandeling. De cijfers: 16 kilometer, 670 meter omhoog én ook weer omlaag. Eerst omhoog, het dorp uit, het bos in. Over een stenig pad, langs steeneiken vol baardbos en af en toe een mekkerende geit. Vier kilometer verder wacht de Mirador de Ses Puntes, een van de spectaculairste uitzichtpunten van Mallorca, aldus onze routebeschrijving.
Vanaf een letterlijk uitstekende kalkpunt zien we de grillige kust, piepkleine bootjes en de oneindige zee. We lopen nu over de Cami de s’Arxiduc, het pad van de aartshertog. Zijn route loopt over de kam, via pasjes en toppen, met vergezichten naar alle kanten. Na de Puig Caragolí, met 945 meter het hoogtepunt van de dag, hoog boven de Cala Deià-baai, dalen we af. Dan zien we Valldemossa weer, met de San Bartomeu, waarin we zes uur na ons vertrek een kaarsje opsteken.
“En?”, vraagt Miquel, die op zijn bankje op ons heeft zitten wachten. “Fantástico“, zegt Ruben, en hij steekt twee duimen in de lucht.
Dag 3: Naar Port de Sóller
‘Prohibido el Paso’
De wandeling naar Port de Sóller (16 kilometer, 270 meter stijgen, 390 meter dalen). We lopen over de grillige kliffenkust, onder reusachtige dennenbomen en langs blauwgroene zee, tot we uitkomen bij een klein dorp: Llucalcari. “Hier heeft Picasso nog een tijd gewoond”, lees ik hardop voor. “Nou en? Het aantal plekken waar Picasso heeft gewoond, staat vrijwel gelijk aan het aantal kroegen dat zich stamcafé van Hemingway noemt.”
Bezoek deze leuke musea in Málaga en leer meer over Picasso.
Nog vijf kilometer te gaan. Op advies van de routebeschrijving negeren we een bordje Prohibido el Paso en dalen dan, aangemoedigd door balkende ezels en mekkerende geiten, tussen knoestige olijfbomen door naar de baai van Port de Sóller. De enige beschutte natuurlijke haven van de noordwestkust, bewaakt door zowel een antieke wachttoren, de Torre Picada als twee vuurtorens.
Port de Sóller heeft ook een fijn strand en een tram die al sinds 1913 vanaf hier op en neer naar het dorp Sóller dendert, vijf kilometer bergop. “Dus als we willen, dan kunnen we nu…””Mañana amigo, mañana.”
Ontdek deze mooie stranden op Mallorca.
Dag 4: Terug naar Port de Sóller
‘Het is mijn ex’
Een rustige wandeling over goed begaanbare paden en steenslagwegen, zo wordt de route voor de vierde dag beschreven. De cijfers: 15 kilometer, 700 meter stijgen, 700 meter dalen. Weer beginnen we met een rit per taxi, over de duizelingwekkende weg naar Cala Tuent. Een klein kiezelstrand. Vanaf hier gaat het meteen omhoog en het is heet vandaag: 35 graden.
De Col du Biniamar duikt op, 365 meter hoog, waarna de zee uit zicht verdwijnt. Zwetend als een plak jonge kaas op een gloeiende motorkap tijdens Parijs-Dakar bereik ik, zo’n 10 kilometer verder, Pont de Can Rave. Een brug die we oversteken en dan zijn we al in Sóller. En ja, er wordt getrouwd vandaag. Klokgebeier, hoge hakken, zwierige jurken en bloemen in opgestoken kapsels.
Lees hier meer over een vakantie naar Mallorca.
We zien het aan vanaf Bar Bini, waar we Bruna en haar moeder achter twee glazen bier vinden. Ja, ook zij gaan zo naar de bruiloft, maar eerst drinken ze nog even moed in. “Het is mijn ex, begrijpt u?”
Dag 5: Coll des Prat
‘Zwarte gieren’
De cijfers: 15,5 kilometer, 490 meter stijgen, 640 meter dalen. We beginnen rustig, wandelend door een schaduwrijk steeneikbos. Pakweg vijf kilometer lang. Maar dan komen we boven de boomgrens. We lopen door een weids berglandschap, een kalksteenplateau met borsthoog gras, bloemrijke dwergstruikjes en mega uitzicht naar alle kanten, tot op de Coll des Prat. Een bergpasje, 1195 meter hoog.
“Gieren! Zwarte gieren!”, kraait Ruben. Boven ons zweven twee enorme vogels en in de verte zien we hoe de Cap de Formentor, het noordelijkste puntje van Mallorca, in zee verdwijnt. Iets later, GR-markeringen volgend, spotten we diep onder ons het klooster van Lluc. Dé pelgrimsplaats van Mallorca en onze finish van vandaag.
Ook in de Spaanse regio Murcia kun je prachtig wandelen.
Over een half uur worden we hier opgepikt door een taxi die ons naar Pollença brengt. Waar we in een hotel verblijven. Op weer een fijne plek, zo blijkt die avond. Het hart van Pollença bestaat uit kronkelstraatjes rond een Plaça Major, met winkeltjes vol kunst en curiosa en prettige drank- en eetgelegenheden. Zoals café Espanyol, goed voor tapas en vermouth. Maar ook Il Giardino, waar de serveerster ons adviseert om de tagliatelle met zomertruffels te bestellen. Ruben: “Ja, dát gaan wij dus wél doen!”
Hier moet je zijn in Serra de Tramuntana op Mallorca:
Zoek ook vast naar hotels op Mallorca:
Handige websites voor je reis
Dit vind je misschien ook leuk:
Zou jij de Serra de Tramuntana op Mallorca willen bezoeken?
Tekst: Kees Lucassen, Beeld: Ruben Drenth
TripTalk is een puur Nederlands reismagazine en schrijft voornamelijk over bereikbare bestemmingen. Wij willen je meenemen naar bereikbare en betaalbare bestemmingen! Onze vaste reporters geven inspirerende en persoonlijke tips. Neem een abonnement!
