Slapen in een hangmat onder vallende sterren, ontbijten met nieuwsgierige apen en relaxen in een natuurlijke jacuzzi. Suriname bestaat voor 85 procent uit oerwoud en is daarom de perfecte bestemming voor echte avonturiers en waaghalzen. TripTalker Renée Hoes reisde af naar de jungle van Suriname, een reis die haar al jaren riep.
Ga mee op reis naar Suriname
Als ik na een vlucht van negen uur en twintig minuten 7.496 kilometer verderop land, breekt het zweet me uit. Niet om de spanning, wel om de temperatuur. Het is bewolkt, ik voel de regen in de lucht hangen en krijg spontaan een zweetsnor. Ik ben in Zuid-Amerika, in een van de groenste landen ter wereld: Suriname.
Wanneer we binnen zijn om ons paspoort te laten controleren, wordt ook mijn Amsterdamse snelheid op de proef gesteld. Want wie ooit in Suriname is geweest, weet dat dit uren kan duren. En dat deed het. Na twee en een half uur staan we buiten en dansen tientallen taxichauffeurs om ons heen.
Dit artikel verscheen eerder in TripTalk magazine
TripTalk magazine neemt je mee naar bereikbare en betaalbare bestemmingen! Onze vaste reporters geven inspirerende en persoonlijke tips.
Neem nu een abonnement op ons reismagazine en profiteer van 1 GRATIS NUMMER!
Ik merk dat sommige emoties een weg naar buiten proberen te vinden en probeer me staande te houden. Gelukkig zie ik al snel mijn naam op een bordje staan en dat is meteen mijn eerste tip. Regel van tevoren een taxi bij je hotel of resort, dan begint je reis met minder chaotisch. Eenmaal in de auto ontspant mijn lijf, kan ik weer ademen en met een glimlach naar buiten kijken.
Ik maak een lijstje op mijn telefoon met dingen die ik tijdens deze rit zie. Een toekan, spelende kinderen en veel palmbomen (mijn favoriet). Kleurrijke geschilderde ‘advertenties’ van Maggi en het lokale biertje Parbo, een triljoen bananen en een roze ondergaande zon. Dit wordt een interessante reis denk ik, terwijl ik het per ongeluk hardop zeg.
Op naar de jungle
De volgende ochtend stap ik om 05.00 in de taxi richting de jungle. Nog een tip: begin je reis met een rustdag, al reken ik jullie tot de categorie lezers die dit meer dan logisch vindt. Met mijn ogen op half zeven stap ik vrolijk uit de taxi bij SUforYou, een organisatie om tours en trips te boeken. Onze kleine grijze bus staat al klaar en mijn medepassagiers zien er net zo slaperig uit als ik, mooi.
Eenmaal in de bus zit de sfeer er al goed in. Iedereen is razend benieuwd naar de Fredberg, waar we een nacht gaan doorbrengen. De Fredberg is er een voor avonturiers, natuurliefhebbers en voor degenen die willen slapen onder een sterrenhemel. De berg is 380 meter hoog en werd zo’n tien jaar geleden vanuit een vliegtuig ontdekt door gids Fred Pansa, die momenteel de eigenaar van de berg is. Eenmaal beneden begon hij met lopen. Het heeft een maand geduurd voordat hij de weg naar de top had gevonden. Ons zo’n vier uur, al telt dat niet.
Nog even terug naar de grijze bus. Die ging halverwege onze rit naar een basiskamp kapot. Op dat moment krijg ik de Surinaamse mindset te pakken. Alles komt goed, ook al duurt het even. Dat even duurde namelijk ruim twee uur. Een tijdsbestek waarin ik ara’s zie vliegen, toekans kan tellen en Surinaamse kipkroketten eet. Ik vraag mij tegelijkertijd af of ik in Amsterdam zo lang naar een kleine groene parkiet in het Vondelpark kan kijken. Dat antwoord heb ik maanden later nog steeds niet.
Uiteindelijk bereiken we het basiskamp. Een bizar mooie plek aan een rivier met kleine houten huisjes om in te slapen. Ik volg de vlinders, het geluid van het water en de geur van het eten. Want als er iets belangrijk is bij SUforYou, is dat het eten. De koks staan al op ons te wachten, en dus duurt het niet lang voor we kunnen aanvallen. Verse vis uit de rivier, groenten uit de tuin en de lekkerste rijst ooit. Wat ik heb gegeten weet ik niet precies, wel dat ik drie keer heb opgeschept.
Slapen in een hangmat
Met een volle maag stappen we deze keer in een witte bus zonder zijdeuren. “Gewoon goed vasthouden”, zegt onze gids. Het wordt al laat en het basiskamp is niet onze eindbestemming. En dus zit er haast in onze trip naar de top van de Fredberg. We lopen ons wat af. Staan oog in oog met apen, worden aangevallen door muggen en leren alles over het (over)leven in de jungle. Eenmaal boven rennen we meteen door naar de zonsondergang, de kers op de taart. De kers waar ik eigenlijk geen woorden voor heb, die mag je zelf ontdekken.
Terug in het kamp kies ik een hangmat uit, spoel mijn behoeften weg met een emmertje water en plof neer op een houten bankje naast de ‘keuken’, waar koks saoto soep voor ons maken. Misschien was het de bizarre dag, de lange tocht en de waanzinnige locatie, maar ook deze maaltijd herinner ik mij als het lekkerste eten ooit.
Na het eten komen de sterren tevoorschijn en maak ik mij klaar om te slapen. Tip drie: neem een extra sjaal, trui of dekentje mee om bovenop te liggen in je hangmat. Dan heb je geen koude billen. Tip vier: drink niet te veel water voor het slapengaan. Die nacht ben ik drie keer in het pikkedonker naar de wc gelopen met een lampje in mijn handen, terwijl ik probeer om niet te denken aan welke dieren er hier ‘s nachts allemaal rondlopen. Yikes.
TIP: Hoe stiller je bent in de jungle, hoe meer kans je maakt om wildlife te spotten. Gezellig kletsen kan later ook nog.
Wakker worden met een brulconcert
De volgende ochtend word ik wakker van de zingende vogels. Ik haast me naar de zonsopkomst, waar ik in stilte wacht op het ochtendkoor van de apen. Of beter gezegd: het brulconcert, voor al het leven in de jungle om samen wakker te worden. De tranen lopen over mijn wangen, wat een bijzondere plek.
Na het ontbijt, dat om 04.00 uur ‘s ochtends uit gemaakte oliebollen en pannenkoeken bestaat, lopen we voldaan terug naar beneden. We maken kennis met de bospolitie (een vogel met de roep als een sirene), ik slinger aan boomwortels en sla met een stok op de telefoonboom waar een geluid uitkomt dat kilometers verderop nog te horen is. Ik ben hier!
Dit is waarom je naar Suriname wilt.
Terug in het basiskamp genieten we van de rust. Ik neem een duik in de rivier, die dezelfde bruine kleur heeft als het water dat uit de douchekop komt, en lees een boek terwijl ik urenlang op de kolibrie wacht.
Na het eten maken we een nachtwandeling door de jungle en duiken we in ons bed dat wordt beschermd door een klamboe met gaten. Wachtend op die ene vogelspin die in de grote bananenplant aan het begin van het basiskamp leeft. Je kunt wel raden hoe mijn nacht was. De volgende ochtend gaan we op pad om vogels te spotten, lees ik nog meer uit mijn boek en maak ik me klaar om naar ‘huis’ te gaan. Waar dat ook ging zijn.
Thuis in Paramaribo
Dat huis is in Paramaribo, in het Jacana Amazon Wellness Resort, net buiten de stad. Een fijne plek om even te ontprikkelen. Het heeft een mooi zwembad, veel groen en Nederlandse bitterballen als snacks. Al weet ik niet zeker of dat een pluspunt is.
Of wat dacht je van een reis naar Costa Rica?
In Paramaribo kun je rustig een paar dagen rondhangen. Op zondagen wil je op marktenjacht. Elke markt heeft zijn eigen specialiteit. Zo is er de Chinese markt, op de hoek van de Grote Combéweg en de Sommelsdijkstraat, waar je zelfs sushi kunt eten. De Kwattamarkt, waar vooral lokale boeren hun waar verkopen en waar je goddelijke Surinaamse en Javaanse snacks kunt scoren. En de Tourtonne Markt, een soort drive-through waar je gewoon even gekeken wilt hebben.
In de hoofdstad kun je veel verschillende tours en activiteiten doen. Zo kun je de kleine nieuwsgierige Surinaamse dolfijnen spotten. Of zoals ze hier zeggen: de Profusu. Naar de Palmentuin in het midden van de stad gaan, waarna je een koffietje drinkt bij Sweetie Coffee. Of heel veel leren over de plantages en het slavernijverleden in Commewijne.
De jungle dichtbij ‘huis’ zoeken, doe je in Peperpot, een voormalige koffieplantage. En lokaal eten bij Riverside bar & kitchen. Of gewoon lekker op je eigen gemak rondstruinen. In Paramaribo verveel je je niet.
Jungle jacuzzi
Na een paar dagen in Paramaribo te hebben doorgebracht, staat de jungle weer op de planning. Deze keer in het hart van het Boven-Surinamegebied, op steenworp afstand van de Ferulasi. Een stroomversnelling in de Surinamerivier. Ik slaap op een eilandje in het Anaula Nature Resort. Een luxe resort, waar de apen je ‘s ochtends om bananen vragen. Deze apen zijn ooit met laag water naar het eiland gesprongen en bereiken door het hoge water de grote jungle niet meer. En dus worden ze hier een beetje geholpen, tot ze weer terug kunnen.
Na een lange reis in de bus en korjaal, een langwerpig open bootje, bewegen we ons aan het einde van de dag meteen naar de stroomversnellingen, ook wel sula’s. Dit zijn rotspartijen, die zich jaren terug hebben verzameld in de rivier en nu voor lokale vernauwingen zorgen waarin je kunt zitten en zelfs liggen. Door de druk van het water kun je echt even relaxen. Een soort jacuzzi, maar dan in de ongerepte natuur. Eenmaal terug op het vaste (ei)land spring ik na het eten onder een verrassend warme douche en val ik tevreden in bed vrijwel meteen in een diepe slaap.
Pas de volgende dag zie ik op wat voor mooie plek ik ben. De zon komt geruisloos op, de dieren in de jungle worden langzaam wakker. De palmbomen reiken tot in de oneindigheid en de vele roze bloemen zorgen voor een mooi contrast. Ik trek mijn bikini aan en spring, terwijl de rest nog slaapt, in het zwembad. Dit is vakantie.
Op avontuur
Het resort biedt verschillende tours en activiteiten aan. Zo begin ik mijn dag met een wandeling door de jungle, terwijl mijn gids ons alles leert over de medicinale werking van planten en bomen. Hoe je vuur kan maken met hars van bomen, welke plant je gebruikt als je bent gebeten door een slang en dat mannen ver weg moeten blijven van de Braziliaanse zwerfspin.
Een beet van deze giftige spin kan een vier uur durende erectie opleveren, of soms langer. Vaak gepaard met het verlies van spiercontrole, pijn en moeite met ademhalen. En daaraan kunnen mannen dus overlijden. Bij vrouwen is deze wandelende Viagra overigens ook gevaarlijk, maar minder.
Houd je van groen? Dan is het mooie Maleisië ook iets voor jou!
‘s Middags vertrekken we met onze gekleurde korjaal naar een marrondorp verderop, waarvan je er veel vindt langs de rivier. Marrons zijn afstammelingen van Afrikanen die door slavenhalers onder dwang naar Suriname zijn gebracht en zijn gevlucht. Velen van hen wonen in het binnenland van Suriname en zo ook aan de Surinamerivier.
In het dorpje maak je kennis met de kleurrijke levensstijl van de Marrons. Pangi’s, felgekleurde schots geruite doeken die ze veel dragen, wapperen in de wind en noten worden in houten hutjes gerookt. Kinderen krijgen zwemles in de rivier en spelen met vliegers op het grasveld. Toch zit er ook een donkere kant aan het bezoek van dit Marrondorp.
Inwoners zijn afhankelijk geworden van toeristen. Kinderen rennen achter ons aan voor geld, voor foto’s moet je betalen en ze willen op elke hoek van de straat dat je iets van hun zelfgemaakte waar koopt. Een enkeling is oprecht en vertelt je alles over het leven op deze bijzondere plek, al merk je dat niet iedereen blij is dat je er bent.
Terug in de boot knaagt dit gevoel aan me. Wanneer je besluit om op bezoek te gaan bij een dergelijke stam, gedraag je dan ook als gast. Neem iets voor ze mee, wees vriendelijk en respecteer de regels en wensen. Wil je echt weten hoe ze leven? Dan zijn er een aantal dorpen aan de rivier waar je een paar dagen mag verblijven en waar ze je niet behandelen als gast, maar als een van hen. Boek zo’n trip via een gerenommeerde aanbieder van excursies.
‘s Avonds gaat onze koplamp op, stappen we nogmaals in de korjaal en varen we in het holst van de nacht de rivier op. Op zoek naar kaaimannen. De avonturier in mij gaat enthousiast, maar toch ook met trillende beentjes in deze ietwat gammele boot. “Kaaimannen zijn best gevaarlijk, toch?”, hoor ik mezelf hardop vragen. De kaaimannen zwemmen sierlijk langs ons, maar laten ons met rust. Ze blijken gigantisch, mijn hart klopt steeds iets sneller als ik er een in mijn blikveld vang. Als we weer terug aan land zijn, voel ik me sterk. Voelt angst overwinnen zo?
Misschien is een reis naar het vriendelijke Vietnam ook wel iets voor jou.
Een paar dagen later word ik weer wakker in Paramaribo. Hoewel de overgang van de stilte in de jungle naar deze chaotische, maar mooie stad erg intens is, besluit ik toch op pad te gaan. Er is nog een restaurant waar ik heen wil. Een waar iedereen het over heeft: Het Pannekoek & Poffertjes Cafe. Als ik er weer aan denk, moet ik meteen weer een beetje lachen. Poffertjes in Paramaribo… Ik bestel een pannenkoek met spek, appel, kaneel en een bolletje ijs. Want ja, het einde van mijn vakantie mag worden gevierd.
Nice to know
In Suriname heb je de straattaxi en de taxi’s die rijden voor een bedrijf; ga voor die laatste. Prijzen zijn vastgelegd en de chauffeurs zijn betrouwbaar. Heb je een fijne gevonden? Vraag de chauffeur om zijn telefoonnummer, dat is hier heel gewoon.
5X eten in Paramaribo tijdens een reis naar Suriname
- Garden of Eden, voor een Aziatische avond
- Zus & Zo, voor een lekkere lunch
- Felicia, een lekkere Javaanse warung
- Rita’s Roti Shop, een favoriet onder de locals
- Las Tías, voor een Mexicaans sausje
Ontdek hier nog meer eten in Suriname.
Handig om te weten voor een reis naar Suriname
- Continent: Zuid-Amerika
- Taal: Nederlands, Sranan Tongo (Surinaams), Sarnami (hindoestaans), Javaans en Chinees
- Valuta: Surinaamse dollar
- Visum: Sinds 1 juli 2022 hoeven Nederlanders geen visum meer te hebben voor het reizen naar Suriname (voor vakantie of een familiebezoek). Wel moeten Nederlanders voor vertrek naar Suriname een e-toeristenkaart kopen. Deze kost 25 euro en moet online worden gekocht.
- Temperatuur: het hele jaar tussen de 21 en 34 graden
- Beste reisperiode: begin februari tot half april. En van half augustus tot half november, met september en oktober als beste maanden. Het korte regenseizoen loopt van begin december tot begin februari. De grote regentijd is van eind april tot begin augustus.
- Fun fact: In Suriname wordt het elke dag om 06.30 uur licht en om 19.00 uur is het donker. De overgang van licht naar donker duurt maar een kwartiertje. Dit betekent dat het rond 18.45 uur schemer is en om 19.00 uur is het écht donker.
- Hoe kom je er: Rechtstreekse vluchten vanuit Amsterdam worden alleen aangeboden door KLM. Vanuit Brussel of Düsseldorf maak je standaard een tussenstop in Amsterdam.
Zoek naar accommodaties in Suriname:
Een kaart voor je reis naar Suriname:
Handige websites voor je reis
Dit vind je misschien ook leuk:
Zou jij een reis naar Suriname willen maken?
Tekst en beeld: Renée Hoes
Hola chicos y chicas, ik ben Renée en ik schrijf voor TripTalk. Benieuwd van welke bestemmingen mijn hartje sneller gaat kloppen? Bestemmingen waar de zon hoog aan de hemel staat, de tijd net even iets langzamer gaat en een cultuurshock niet te vermijden valt. Veel leesplezier.
